زهره عبدی دانشپور - استاد گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
وحیده ابراهیم نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای، گروه شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
ئه سرین محمودپور - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای، گروه شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

توجیه ضرورت سیاست گذاری یکپارچه در شهرها، وجود عرصه های موضوعی سیاست گذاری و نیز سیاست گذاران چندگانه درگیر در برنامه ریزی و سیاست گذاری کلان شهری و تولید سیاست های غیریکپارچه و ناهماهنگ است. چنین سیاست هایی به عناصر و مسیرهایی غیریکپارچه و چندپاره، ناهماهنگ، متناقض و رقابتی می انجامند. منبعی مهم برای تنظیم سازوکارهای مناسب برای دستیابی به یکپارچگی و به پیامدهای مثبت آن، دانش و مدیریت دانش است، با این توجه که یک چالش اصلی سیاست گذاری کلان شهری نبود اطلاعات مناسب، کامل ، در دسترس و یکپارچه و وجود نامعلومی هایی است که سیستم مورد تصمیم گیری و سیاست گذاری را احاطه می کند. هدف این مقاله، ردیابی ابعاد یکپارچگی در سیاست گذاری کلان شهر تهران، به منظور کمک به تدبیر چارچوبی انگاشتی برای تسهیل اثر مدیریت دانش در دستیابی به سیاست گذاری یکپارچه –در برابر سیاست گذاری بخشی، پاره پاره و غیریکپارچه است و برای دستیابی به آن روشی با مسیر دوگانه توصیفی- تحلیلی با ردیابی چگونگی یکپارچگی در سیاست گذاری و تحلیلی- تجویزی به منظور ارتقای یکپارچگی اطلاعات، دانش و سیاست گذاری، اختیار شده است. ارزش این مقاله کوشش در پرداختن به و به کارگیری هر دو انگاشت اصلی این مقاله، یعنی "مدیریت دانش" و "سیاست گذاری یکپارچه" و نیز اتصال این دو در برنامه ریزی کلان شهرهایی چون کلان شهر تهران که پیشینه ای– چه پژوهشی و چه سیاست گذاری– در این زمینه ندارند، است.

چارچوب مدیریت دانش, سیاست گذاری یکپارچه, سیاست گذاری دانش- پایه, سیاست گذاری کلان شهری, رهیافت های فضایی و یکپارچه برنامه ریزی, کلان شهر تهران