عبدالعزیز درویشی - دکتری مدیریت کسب و کار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران تهران ایران

این پژوهش خلاصه ای از ادبیات گسترده در مفهوم شهر هوشمند است. این مفهوم برای اولین بار در شهر های موجود طراحی شده مطرح شد. در همین زمینه، نظریه پردازان برنامه ریزی شهری مقوله تکنولوژی سطح بالا و شهر پایدار و در قالب آن شهر فشرده و رشد هوشمند را در رابطه با آینده کسب و کارها و مشاغل در دستور کار قرار دادند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوشمند سازی شهری بر آینده کسب و کارها و مشاغل در ایران با میانجی گری فناوری اطلاعات در کسب و کار کشور است. جامعه آماری این مطالعه را مدیران و کارشناسان ارشد شرکت های فعال در کسب و کار کشور تشکیل می دادند که از این میان تعداد ۷۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسش نامه محقق ساخته به منظور آزمون فرضیات و رسیدن به اهداف فوق الذکر استفاده و نتایج آزمون فرضیات پژوهش نیز بیان کننده این امر است که؛ با فراهم کردن زیرساخت های شهر هوشمند در ابعاد مدیریتی، فشار روانی کاسته و کیفیت زندگی اجتماعی و فردی ساکنان منطقه همان شهر را افزایش می دهد. همچنین بین احاطه دانش فناوری اطلاعات و آینده کسب وکار مشاغل در ایران و برنامه ریزی با شهر هوشمند رابطه وجود دارد. و لازمه یک شهر هوشمند و تاثیر آن بر کسب و کارهای مشاغل در ایران با میانجی گری فناوری اطلاعات رسیدن به پارامترهای اقتصاد هوشمند، حمل و نقل هوشمند، شهروند هوشمند و مدیریت اداری هوشمند است.

مدلسازی استراتژی هوشمند سازی شهری ، شهر هوشمند، فناوری اطلاعات، کسب و کارهای جدید شهر هوشمند، کسب و کارهای مرتبط کشوری.