زینب رحمتی - دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشکده رفاه
نفیسه حشمتی مولائی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

طی سه دهه گذشته، میزان بارور ی در جهان و ایران به شدت کاهش یافته است. مطالعه در خصوص تمایلا تفرزندآوری به دو علت مهم است. اول، آگاهی از ترجیحات و نیات باروری، به پیش بینی میزان باروری آتیکمک می کند. دوم، شناسایی عوامل شکل گیری تفاوت بین تعداد آرمانی و تعداد واقعی فرزندان جامعه راممکن می کند. مقاله مروری حاضر، به پژوهش های مرتبط با عوامل مهم برای تمایل /عدم تمایل فرزند آو ر یپرداخته است. در سطح کلان، عوامل فرهنگی، محیطی-اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، مانند رشد فردگرایی وترس از آینده ی نامعلوم کشور و ... در باروری موثرند و در سطح خرد، انگیزه های شخصی، سلیقه ها، نگرشهای افراد و طرز تلقی افراد اثر دارد. با تغییر مواردی مانند بسترها ی اجتماعی سه گانه ی اثرگذار در فرزندآور ی)ویژ گی های خانواده ی پدری، ویژ گی های زنان و ویژ گی ها ی سنی و تحصیلی همسرشان( تصمیم بهفرزندآوری زوجین از لحاظ تعداد، فاصله ی بین موالید و حتی جنس فرزندان، تحت تاثیر قرار می گیرد. ازطرفی دیگر بدیهی است که علاوه بر روش فرزند آوری زیستی، فرزندآوری از طریق غیر زیستی )فرزندپذیری(،نیز برای رشد جمعیت جوان کشور و همچنین بالا بردن سلامت روانی و جسمی جمعیت حا ضر، حائز اهمیتاست. برای خانواده هایی که مشکلات ناباروری دارند و ی ا شرا یط سرپرستی فرزند را دارند اما مایل به باردار یو زایمان نیستند و ی ا فلسفه وجود ی متفاوت با فرزندآوری زیستی دارند، پذیرش فرزندخوانده میتواند به عنوانیکی از راه های کامل کردن ساختار خانواده و تجربه نقش والدینی باشد. از آنجا که تعداد فرزندان بی سرپرستیا بدسرپرست قابل واگذاری به خانواده ها در کشور بسیار کمتر از متقاضیان است )با نسبت یک به یازده(،بنابراین توجه به فرزندپذیری بین المللی و ورود فرزندخوانده از سایر کشورها در صورتی که با رعایت تدابیرلازم و نظران کارشناسی انجام شود می تواند به عنوان فرصتی برای افزایش جمعیت جوان کشور و در راستایمصلحت ملی باشد.

فرزندآوری، رفتار باروری ، فرزندپذیری بین المللی ، زوجین، جمعیت