علی احمد صادقی جوزانی - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، گرایش زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بروجرد، ایران

دیر زمانی از بکارگیری شیوه های ارتقای کیفیت و بهره وری در صنایع و بخش های اقتصادی نمی گذرد. موفقیت اینراهکارها در رشد و توسعه اقتصادی، صاحبنظران را بر آن داشت تا آنها را در بنیادی ترین نهاد اقتصادی اجتماعییعنی آموزش و پرورش بیازمایند و صد البته بکارگیری شیوه های ارتقای بهره وری در نظام های آموزشی نیز موفقیتآمیز بوده است. بطوری که همگان معتقدند کشورهای پیشگام در رشد و توسعه اقتصادی اجتماعی مسیری جز ارتقایکیفیت و بهره وری در آموزش و پرورش را نپیمودند. بنابراین استفاده از فواید حاصل از ارتقای بهره وری نقش بسیارمهمی در رشد و توسعه اقتصادی اجتماعی کشورهای گوناگون دارد. کشور ما نیز که در جهت اقتصاد دانایی محورحرکت میکند و تمامی تلاش خود را برای افزایش سرمایه های انسانی بکار می گیرد چارهای جز ارتقای بهره وری درسطوح گوناگون به ویژه آموزش و پرورش ندارد. با وجود تعاریف زیاد درباره بهره وری ، به منظور اجرایی کردن آندر آموزش و پرورش می بایست تعریفی هماهنگ و سازگار با شرایط و نیازهای آموزش و پرورش به کار برد و ازطریقمشارکت کلیه کارکنان قدم های موثری را در این راه برداشت. راهکارهای افزایش بهره وری مستلزم شناخت کافیوضعیت موجود و فرهنگ کاری آموزش و پرورش است. باتوجه به تفاوت های مهم در فرهنگ کاری سازمانها و وضعیتموجود آنها می توان گفت راهکارهای افزایش بهره وری نیز در آنها متفاوت خواهدبود. در سطح کلان یا ملی اینوظیفه دولت است که با برنامه ریزی لازم زمینه ارتقای بهره وری را فراهم سازد. اما در سطح خرد یعنی در سطحمدارس ، مدیریتها و سازمانهای آموزش و پرورش ، وظیفه مدیران این واحدهاست که با ایجاد جو مشارکت در محیط،در کارکنان احساس غرور نسبت به کار ایجاد کرده و با تشویق کارکنان خوب و تلاشگر، گرایش و تعلق خاطر آنانرا به محیط کار بیشتر کنند. آنها همچنین می توانند با افزایش میزان صمیمیت و ایجاد روح همکاری در محیط کار،ارتباط کارکنان و مدیران را نزدیک تر نموده و آنان را به مشارکت در بهبود بهره وری سازمان یا مدرسه تحتسرپرستی خود و کاهش اتلاف منابع راغب سازند . لازمه این امر، شناخت و تجزیه و تحلیل وضعیت فعلی و ارزیابیعملکرد فرآیندهای مختلف آموزش و پرورش و نتایج حاصل از این فرآیندها و تلاش بی وقفه برای دگرگونی آن استکه سیستم های سازمان را در راستای بهبود مستمر و مطلوب و روند رو به رشد هدایت کند.

ارتقاء کیفیت آموزشی ، آموزش و پرورش ، مدارس