مریم براهویی جهانشاهی - عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان

یکی از نزدیکترین مشترکات گفتگو میان ادیان توحیدی، اخلاق است؛ چراکه با منطق عقلانی بر پایه ارزشهای اخلاقی و تزکیه گفتار و رفتار بنا شده اند، به گونه ای که می توان آنها را در یک طبقه قرار داد. بدون در نظر گرفتن تفاوت شرایط زمانی و مکانی شریعت ها، ذات و خمیر مایه ادیان توحیدی از یک منبع سرچشمه گرفتهو احکام و دستورات اخلاقی با قوانین و احکام دینی در آنها یکی است و می توان نتیجه گرفت که اخلاق جدا و مستقل از دین وجود ندارد. بنابراین مقاله حاضر با بررسی رابطه میان ادیان توحیدی و اخلاق درصدد است اهمیت و ضرورت اخلاق در ادیان و چگونگی نقش ارزشهای اخلاقی در تقریب میان ادیان و اصول مشترک دینو اخلاق در آنها را تبیین و تشریح کند و با اتکا بر روش جمع آوری اطلاعات و روش تحلیلی- توصیفی به حل مسایل یاد شده بپردازد. یافته اساسی تحقیق حاضر این مطلب است که اصول اخلاقی و دینی در ادیان، اصولی عام، جهان شمول و مشترک است و شواهد، حاکی از قرابت و همسویی فرامین اخلاقی در ادیان توحیدی است، بطوریکه تفاوتهای جزئی مانع وحدت میان آنها نمی شود.

ادیان توحیدی، اصول اخلاقی، تقریب، ادیان و مذاهب