Zahra Khorrami - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زلزله شناسی، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Ali Moradi - دانشیار، گروه زلزله شناسی، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Ali Songhori - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زلزله شناسی، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در تاریخ ۱۶ فروردین ماه ۱۳۹۶ زمین لرزه سفیدسنگ با بزرگای گشتاوری ۰/۶ در حدود ۳۰ کیلومتری سفید سنگ و ۸۰ کیلومتری مشهد در استان خراسان رضوی به وقوع پیوست. با نگاهی به توزیع پس لرزه های گزارش شده در وب سایت مرکز لرزه نگاری کشوری با توجه به خطای موجود در مکان­یابی زمین­لرزه­ها، در این محل امکان نسبت دادن این رویداد به فعالیت بخش غربی گسل فریمان یا منتهی الیه جنوبی گسل کشف رود، میسر نیست. در این مطالعه تلاش شد تا اثر استفاده از تعیین مکان نسبی زمین لرزه ها و بهبود قرائت فازها برروی داده های ثبت شده در ایستگاه های مرکز لرزه نگاری کشوری به منظور یافتن گسل مسبب بررسی شود. داده ها مربوط به بازه زمانی یک ساله پس از رخداد زمین لرزه اصلی و شامل ۲۱۳۶ پس لرزه بود که از این تعداد ۲۹۰ رویداد با گپ آزیموتی کمتر یا مساوی ۱۸۰ درجه، بزرگای کمتر یا مساوی ۵/۲ و RMS کمتر یا مساوی ۵/۰ثبت شده بودند. با استفاده از روش همبستگی متقابل، خطای قرائت فاز P شکل موج­های ثبت شده کاهش یافته و سپس با استفاده از روش اختلاف زمانی دوگانه، خطای ناشی از مدل پوسته در تعیین محل زمین لرزه کاهش داده شد که این دو کار سبب افزایش دقت مکانی رویدادها شده اند. روش ذکر شده در بهبود توزیع عمقی زمین­لرزه های این منطقه نیز، تاثیر قابل ملاحظه ای داشته است. نتایج به دست آمده در این پژوهش با توجه به توزیع پس لرزه های با دقت بالا تعیین محل مجدد شده، نشانگر روند شمال غربی-جنوب شرقی (به موازات روند گسل کشف رود) و با شیبی در حدود ۴۵ درجه می­باشد.

تعیین محل مجدد زمین لرزه, روش اختلاف زمانی دوگانه, همبستگی متقابل شکل موج, توزیع کانونی پس لرزه ها, زمین لرزه سفیدسنگ