Azar Zarrin - استادیار، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
Abbas Ali Dadashi-Roudbari - پژوهشگر پسا دکتری، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

تغییر اقلیم می تواند شدت و فراوانی رخدادهای فرین اقلیمی مرتبط با بارش را در آینده تغییر داده و فشار بیشتری بر دسترسی به منابع آب ایجاد کند. این مطالعه به پیش­نگری بلند مدت روزهای خشک (CDD) و مرطوب (CWD) متوالی ایران پرداخته است. برای این منظور از داده­های بارش ۴۱ ایستگاه همدید کشور و برونداد بارش پنج مدل منتخبCMIP۶  شامل GFDL-ESM۴, IPSL-CM۶A-LR, MPI-ESM۱-۲-HR, MRI-ESM۲-۰, UKESM۱-۰-LL در دوره تاریخی (۲۰۱۴–۱۹۷۵) و دو دوره آینده (۲۰۶۰-۲۰۲۱ و ۲۱۰۰-۲۰۶۱) تحت سناریوهای مبتنی بر مسیرهای اجتماعی و اقتصادی (SSPs) استفاده شد. برای درستی سنجی برونداد بارش مدل های منتخب از سنجه­های آماری r، RMSE، MBE و جدول توافقی مهارتی (ROC) استفاده شد؛ سپس روزهای خشک و مرطوب متوالی با استفاده از شاخص­های CDD و CWD کارگروه ETCCDI محاسبه شد. نتایج درستی سنجی مدل های منفرد نشان داد از بین پنج مدل CMIP۶، مدل IPSL-CM۶A-LR دارای بیشینه کم برآوردی و UKESM۱-۰-LL بیشینه بیش برآوردی برای بارش ایران است. پس از بررسی مهارت فردی مدل­ها یک مدل همادی با به کارگیری روش میانگین وزنی مستقل (IWM) ارائه شد. امتیاز مهارتی پس از ایجاد مدل همادی چندگانه (MME) بهبود قابل ملاحظه­ای یافت. نتایج این مطالعه شواهدی را ارائه می­دهد که بی­هنجاری دوره­های خشک متوالی به عنوان یک نمایه استاندارد برای خشکسالی­های کوتاه مدت تحت شرایط تغییر اقلیم در ایران افزایشی است. بیشترین افزایش روزهای خشک متوالی در ایران با حداکثر ۴/۲۶ روز تحت سناریوی SSP۵-۸.۵ در دوره ۲۱۰۰-۲۰۶۱ در حوضه­های آبخیز دریای خزر و دریاچه ارومیه خواهد بود.

بارش, CMIP۶, سناریوهای SSP, روزهای خشک و مرطوب متوالی