مدل سازی عددی و آشکارسازی اتوماتیک پیچک های زیرمیان مقیاس (Submesoscale) در خلیج فارس با استفاده از یک الگوریتم هندسه برداری
عنوان مقاله: مدل سازی عددی و آشکارسازی اتوماتیک پیچک های زیرمیان مقیاس (Submesoscale) در خلیج فارس با استفاده از یک الگوریتم هندسه برداری
شناسه ملی مقاله: JR_JESPHYS-47-1_008
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JESPHYS-47-1_008
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
Omid Mahpeykar - Ph.D. Student, Department of physical oceanography, Faculty of marine science and oceanography, Khorramshahr University of Marine Science and Technology, Khorramshahr, Iran
Amir Ashtari Larki - Assistant Professor, Department of physical oceanography, Faculty of marine science and oceanography, Khorramshahr University of Marine Science and Technology, Khorramshahr, Iran
Mohammad Akbarinasab - Associate Professor, Department of Marine Physic, Faculty of Marine and Oceanic Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran
خلاصه مقاله:
Omid Mahpeykar - Ph.D. Student, Department of physical oceanography, Faculty of marine science and oceanography, Khorramshahr University of Marine Science and Technology, Khorramshahr, Iran
Amir Ashtari Larki - Assistant Professor, Department of physical oceanography, Faculty of marine science and oceanography, Khorramshahr University of Marine Science and Technology, Khorramshahr, Iran
Mohammad Akbarinasab - Associate Professor, Department of Marine Physic, Faculty of Marine and Oceanic Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran
پیچکها یکی از پدیدههای معمول دریایی هستند که باعث انتقال انرژی و جرم در دریا میشوند. شناسایی و استخراج پیچکها یکی از جنبههای مهم اقیانوسشناسی فیزیکی است و الگوریتمهای اتوماتیک شناسایی پیچکها از اساسیترین ابزارها برای آشکارسازی و تحلیل پیچکها هستند. از نظر ابعاد و مدتدوام، پیچکها به دو نوع میانمقیاس و زیرمیانمقیاس تقسیم میشوند که پیچکهای زیرمیانمقیاس دارای مقیاس طولی ۱۰۰ متر تا ۱۰ کیلومتر و مقیاس زمانی ۱ تا ۱۰ روز هستند. در این مطالعه از الگوریتم هندسه برداری برای شناسایی اتوماتیک پیچکها در خلیجفارس استفاده شده است که این الگوریتم بر مبنای چرخش بردار سرعت جریان عمل می کند. دادههای اصلی استفادهشده برای آشکارسازی پیچکها، خروجیهای مدل عددی شامل مولفه های سرعت هستند. این خروجیها حاصل مدل سازی عددی با درنظرگرفتن واداشت های گرما-شوری و تنش باد هستند که پس از پایداری و صحتسنجی مدل عددی جهت استخراج پیچکها به عنوان ورودی الگوریتم در نظر گرفته شدهاند. در مجموع ۴۳۰۸ پیچک چرخندی و ۲۸۶۰ پیچک واچرخندی در لایهی سطحی و ۶۱۷ پیچک چرخندی و ۳۲۹ پیچک واچرخندی در پایینترین لایه یعنی عمق ۵۰ متری به ازای داده های روزانه طی یک سال خروجی مدل شناسایی شد. تعداد پیچکها در فصل زمستان بیشترین و در فصل تابستان کمترین است و شعاع میانگین پیچکهای واچرخندی در فصل زمستان و چرخندی در فصل تابستان بیشینه است. بیشترین شعاع پیچکها در بازه بین ۵-۱۰ کیلومتر و مدت دوام بیشتر آنها نیز بین ۳-۶ روز است. همچنین هرچه طول عمر پیچک ها و شعاع آنها بیشتر باشد، می توانند در عمق بیشتری نفوذ کنند.
کلمات کلیدی: Persian Gulf, Eddy, Submesoscale, Vector Geometry Algorithm, Eddy Radius, Eddy Life time
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1781654/