Mir Reza Ghaffari Razin - استادیار، گروه مهندسی نقشه برداری، دانشکده مهندسی علوم زمین، دانشگاه صنعتی اراک، اراک ایران
Mehdi Mohseni - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی نقشه برداری، دانشکده دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران

در این مقاله از سیستم استنتاج فازی (FIS) جهت مدل سازی میدان جابه جایی سطحی پوسته زمین در منطقه ایران استفاده شده است. سیستم استنتاج فازی سیستمی است که از پایگاه قواعد اگر-آنگاه فازی برای شناخت ویژگی های پدیده مورد نظر استفاده می کند. با توجه به اینکه این سیستم قابلیت مدل سازی پدیده های غیرخطی را داراست، در نتیجه در این مقاله از این روش جهت مدل سازی تغییرات سطحی پوسته زمین در فلات ایران استفاده شده است. همچنین برای ارزیابی بهتر و دقیق تر، نتایج حاصل از سیستم استنتاج فازی با نتایج مشاهدات میدان سرعت حاصل از ایستگاه های GPS و همچنین نتایج حاصل از شبکه عصبی مصنوعی (ANNs) مورد مقایسه قرار گرفته است. برای انجام این کار پنج ایستگاه آزمون درنظر گرفته شده و مشاهدات مربوط به این پنج ایستگاه در آموزش های شبکه فازی و شبکه عصبی مورد استفاده قرار نگرفته است. براساس آنالیزهای انجام گرفته، بیشینه مقدار خطای نسبی محاسبه شده در پنج ایستگاه آزمون برای شبکه فازی و شبکه عصبی در مولفه شرقی (Ve) به ترتیب برابر با ۰۲/۲۰ درصد و ۷۴/۲۹ درصد محاسبه شده است. همچنین برای مولفه شمالی (Vn) میدان سرعت، بیشینه مقدار خطا برای هر دو روش به ترتیب برابر با ۸۰/۱۸ درصد و ۰۵/۲۷ درصد تعیین شده است. نتایج بیانگر این موضوع است که شبکه فازی از دقت و صحت بیشتری نسبت به شبکه عصبی مصنوعی در مدل سازی میدان سرعت برخوردار است.

منطق فازی, شبکه عصبی, میدان جابه جایی, GPS, ایران