اعظم باجقلی - پژوهشگاه نیرو
مهدی میرزایی - پژوهشگاه نیرو
محمدرضا نیک نام - شرکت توزیع نیروی برق خوزستان
مسعود صادقی - شرکت توانیر

کابلشوهای دوفلزی، برای جلوگیری از ارتباط مستقیم هادی آلومینیومی به شین مسی بکار می روند. بطور کلی دو نوع کابلشوی دو فلزی رایج است که در نوع اول، فصل مشترک مس - آلومینیوم در بخش کف های کابلشو قرارگرفته، در حالیکه در نوع دوم این بخش در قسمت لول های کابلشو است. نتایج حاصل از آزمون پیرشدگی الکتریکی نشان می دهد در حالی که در ابتدای نصب دونوع کابلشو،مقاومت اتصال و مقاومت کلی تقریباٌ یکسان است ولی پایداری الکتریکی کابلشوی نوع اول مناسب نمی باشد. در کابلشوی نوع اول، برای جبران تفاوت هدایت الکتریکی، مساحت بخش کفه ای کابلشو افزایش داده شده است. با اینحال پایداری مقاومت کابلشوی نوع اول قابل قبول نیست. فصل مشترک مس- آلومینیوم در کابلشوی نوع اول، به دلیل مسائلی از قبیل حضور عیوب ناشی از فورج و پیچیدگی فصل مشترک استعداد بالاتری برای تشکیل فازهای بین فلزی دارد و بیشترین دمای کابلشوی نوع اول در نزدیکی فصل مشترک مس- آلومینیوم است، در حالی که در نوع دوم این طور نیست. در کابلشوی نوعاول پس از نصب، بین بخش آلومینیومی کابلشو و شین مسی اتصال و ارتباط برقرار می شود که این امر مغایر با اهداف کاربرد دوفلزی ها است و خود باعث بروز مشکلات ناشی از خوردگی گالوانیک خواهد گردید. اگرچه دو نوع کابلشو در ابتدا شرایطی کاملاً یکسان دارند، اما در حین سرویس دهی و با بررسیهای انجام شده ( ریزساختاری و شبیه سازی توزیع دمایی) کابلشوی نوعاول در مقایسه با کابلشوی نوع دوم به سرعت تخریب شده وباعث افزایش تلفات می گردد. بعبارت دیگر، پایداری اتصال در کابلشوی نوع دوم بسیار بیشتر از نوع اول می باشد.

کابلشو بی متال، جوش اصطکاکی، خطوط هوایی، فصل مشترک آلومینیم- مس