بررسی و مقایسه بهره وری گروههای مختلف صنعتی کوچک و بزرگ ایران

یکی از معیارهای مهمی که از طریق آن می توان به قدرت یک فعالیت صنعتی برای دستیابی به مزیت های نسبی در سـطح داخلـی و حتـی در سـطح خارجی پی برد، مقدار بهره و ری عوامل تولید آن است . رشد بهره وری عوامل تولید موجب کاهش هزینه های تولید و افزایش قدرت رقابـت تولیدکننـده در بازار می گردد و سرمایه داران صنایعی را در اولویت سرمایه گذاری خود قرار می دهند که علاوه بر ارزش افزوده قابل توجه، از بهره وری بالاتری نیز برخوردار باشند . در این پژوهش بهر ه وری کل، متوسط و نهایی فعالیت های مختلف صنعتی کوچک و بزرگ ایران که بر حسب طبقه بندی بین المللیI . S . I . CRev . 2 . محاسبه و مورد مقایسه قرار می گیرد ١٣٦٦-٧٨ , ( به نه گروه صنعتی تقسیم شده اند، طی دوره زمانی جهت مطالعه و محاسبه بهره وری کل و نهایی صنایع مختلف از تابع تولید کاب – داگلاس استفاده شده اسـت و جهـت محاسـبه بهـره وری متوسـط، میانگین نسبت ارزش افزوده به عامل تولید کار و سرمایه طی دوره زمانی فوق مورد استفاده قرار گرفته است . نتایج پژوهش حاکی از آن است که کل صنایع کوچک علی رغم آ نکه بیش از %٩٨ از واحدهای صنعتی و بیش از %٥٠ از شاغلان بخـش صـنعت را در خود جای داده است، دارای بهره وری کل، متوسط و نهایی کمتری نسبت به کل صنایع بزرگ – که تنها %٢ از واحدهای صنعتی کشور را تشـکیل مـی دهد – می باشد . اما برخی از گروههای صنعتی کوچک دارای بهره وری بیشتری نسبت به صنایع بزرگ است و این در حالی است که صنایع کوچک بـر خلاف صنایع بزرگ از انواع حمایت های کافی دولتی برخوردار نمی باشند .