سمیه خان پور - فرهنگی آموزش و پرورش

هدف پژوهش حاضر بررسی مشاوره ای خودکارآمدی تحصیلی بر اساس مهارت های زندگی در دانش آموزان بود. خودکارآمدی تحصیلی به عنوان قابلیت درک فرد از توانایی های خود در انجام وظایف لازم برای رسیدن به اهداف تحصیلی تعریف شده است. دانش آموزان دارای خودکارآمدی تحصیلی بالاتر، سازگاری تحصیلی بهتری دارند و راهبردهای یادگیری سودمندتری را بهکار میبرند. به علاوه خودکارآمدی عبارت است از ارزشیابی هر فرد از تواناییها و صلاحیتهایش برای رسیدن به اهداف و یا غلبه بر موانع، به عبارت دیگر انتظارات خودکارآمدی به باورهای مربوط به تواناییهای ما برای انجام موفقیت آمیز یک رفتار اطلاق میشود. بندورا بیان میکند که سطح انگیزش، وضعیتهای احساسی و اقدامات افراد بیشتر بر آنچه اعتقاد دارند، مبتنی است تا آنچه که واقعا درست است. افراد تمایل دارند، وظایف و فعالیتهایی را انتخاب کنند که احساس میکنند در انجام آنها شایسته هستند و اعتماد به نفس دارند و از بقیه آنها اجتناب میکنند. بنابراین، هر چه خودکارآمدی بیشتر باشد، تلاش، پایداری و برگشت پذیری بیشتر خواهد بود.

خودکارآمدی، مهارت های ارتباطی، دانش آموزان