CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

کاربرد تکنولوژی در تعلیم وتربیت واموزش در آموزش وپرورش ایران

عنوان مقاله: کاربرد تکنولوژی در تعلیم وتربیت واموزش در آموزش وپرورش ایران
شناسه ملی مقاله: SEDCONF01_0598
منتشر شده در اولین همایش بین المللی جامعه شناسی، علوم اجتماعی و آموزش و پرورش با رویکرد نگاهی به آینده در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

سهیلا کیانی اصل - کارشناس الهیات
سحر کیانی اصل - دانشجوی ارشد ادبیات فارسی
سپیده کیانی اصل - دانشجوی ارشد روانشناسی عمومی
هادی تامرادی - کارشناس آموزش ابتدایی
عباس کیانی اصل - کارشناس مدیریت دولتی

خلاصه مقاله:
دوره ابتدایی زمان شکل گیری زیرساخت ها و عادت واره های یادگیری در کودکان این دوره است. البته جریان یادگیری از بدو تولد وجود داشته و بنیان های آن پیش از دوره ابتدایی شکل گرفته است، اما آنچه به صورت رسمی و در قالب آموزش وپرورش رسمی اتفاق می افتد و کم کم زمینه های شکل گیری عادت های مدرسه ای یادگیری را شکل می دهد، در دوره ابتدایی اتفاق می افتد. بر همین اساس، در کاربرد فناوری های آموزشی باید به این نکته توجه داشت که استفاده از آن ها به شکل گیری بنیان ها و عادت های یادگیری صحیح منتهی شود. از جمله اینکه وابستگی به فناوری برای آموزش و یادگیری به هیچ عنوان در این دوران توصیه نمی شود.دوره ابتدایی و دانش آموزان در حال تحصیل در این دوره، ویژگی هایی دارند که در زمینه کاربرد و استفاده از فناوری در آموزش وپرورش این دوران باید به طور جدی مورد توجه و دقت قرار گیرند. کارکرد فناوری در دوره ابتدایی می تواند به سه شکل باشد:- استفاده از کاربرد فناوری در محیط یادگیری رسمی مدرسه و کلاس درس؛- استفاده از فناوری در محیط خانه برای امور آموزشی؛- استفاده از رسانه ها به طور عمومی به عنوان مصداقی از فناوری.دانش آموزان دوره ابتدایی در مقطعی در حال تحصیل هستند که عمده هدف این دوره «پرورش مهارت های عمومی» کودکان است؛ از جمله: مهارت های ارتباطی، کار گروهی، خودکنترلی، دوست یابی، زیست اجتماعی، صحیح سخن گفتن و آمادگی برای شنیدن. اگر کاربرد فناوری در دوره ابتدایی مانع پرورش مهارت های عمومی باشد، اصلا توصیه نمی شود. کاربرد نسنجیده فناوری و حالت افراطی آن، ممکن است به مهارت هایی همچون ارتباطات زنده اجتماعی، دوست یابی، مهارت های کلامی و شنیدن آسیب جدی وارد کند. کودکان دوره ابتدایی از نظر رشد شناختی در مرحله عملیات عینی قرار دارند. به همین دلیل، در این دوران، آموزش و یادگیری از طریق تجربه های دست اول و عینی و ممزوج با دنیای واقعی، اهمیت زیادی دارد. اگر فناوری ها بتوانند در خدمت این تجربه های عینی باشند یا به عینی شدن مفاهیم انتزاعی کمک کنند، حتما اثربخش خواهند بود. مثلا شبیه سازی های دیجیتالی، واقعیت افزوده و بازی های آموزشی رایانه ای می توانند چنین نقشی داشته باشند. محتواهای چندرسانه ای به طور عمده، به دلیل عینی سازی مفاهیم، ارائه منابع متنوع برای یادگیری، ارائه همراه با جذابیت و دارا بودن جنبه های هنری و زیباشناسانه، می توانند از مصداق های استفاده صحیح از فناوری آموزشی در دوره ابتدایی باشند. رشد مهارت های بدنی و فیزیکی در دوره ابتدایی مرحله مهمی است. این مرحله رشدی از طرق گوناگونی مثل بازی های بدنی، جست وخیزهای کودکانه، و تمرین هایی که چشم، دست، ذهن و اعضای بدن را هماهنگ می کنند، صورت می گیرد. فناوری ها به صورت ذاتی این آسیب را دارند که کاربر را به یکجانشینی دعوت یا وادار کنند؛ به خصوص رسانه ها به شدت واجد این ویژگی هستند. مدیریت زمان از مهم ترین مهارت های موردنیاز کاربران فناوری، به خصوص اینترنت است. اگر کاربر توان برنامه ریزی صحیح برای مدیریت زمان صرف شده در محیط اینترنت را نداشته باشد، اولین آسیب جدی آن، از دست رفتن فرصت ها و صدمه دیدن سایر وظایف و نقش ها و تکالیف اوست. ضرورت مدیریت زمان برای کودکان دوره ابتدایی، در استفاده از بازی های رایانه ای نمود بیشتری پیدا می کند. آمارهای رسمی کشور نشان می دهند، زمان صرف شده

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1782374/