رسول شفایی - استادیار دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

در طول پنجاه سال گذشته برنامه زمان بندی تولید مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته و کتاب ها و مقالاتزیادی در این خصوص چاپ گردیده است. مطالعه این مجموعه نشان می دهد که غالبا معیار بهینه سای در ارزیابی روش های برنامه زمانبندی استفاده شده است. همچنین جهت ساده سازی مساله، برنامه زمان بندی در محیط های تئوری مانند محیط ایستا و با لحاظ فرضیات نسبتا زیاد بررسی شده است. لذا علی رغم انجام تحقیقات زیاد در عمل از این روش ها به ندرت استفاده می شود. دراین مقاله ابتدا خصوصیات یک برنامه زمان بندی تولید در عمل بررسی شده و معیار مطلوب جهت ارزیابی واقعی روش ها تعیین می گردد . سپس ضمن بررسی روش های ارائه شده موجود، راهکار مناسب جهت حل مسائل برنامه زمان بندی در عمل ارائه خواهد شد.