ملیحه حمزه پور سیدآباد - کارشناسی ارشد علوم تربیتی، گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی.
پریدخت حسنوند - کارشناسی ارشد ریاضی، آنالیز عددی، دانشگاه ارومیه.
ابراهیم عیسی زاده - کارشناسی، دانشگاه پیام نور ارومیه.
معصومه صادقیان ریزی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور واحد زرین شهر

متخصصان تعلیم و تربیت تمایل دارند که درگیری تحصیلی را مساوی با درگیرشدن دانش آموزان در تکالیفی مانند حل مسئله و فعالیت هایی بدانند که منجر به توسعه ی مهارت های سطوح بالای شناختی مانند ارزشیابی، ترکیب و تجزیه و تحلیل در طبقه بندی بلوم می شود. مرتبط کردن درگیری با هر سطح خاصی از یادگیری، متاسفانه توجه ما را از این واقعیت که یادگیری و درگیری تحصیلی دو مفهوم متفاوت اند و هر کدام علل، ویژگی ها، قوت ها و محدودیت‎ های خاصی دارند، منحرف می سازد. مهم تر اینکه توجه ما را از این واقعیت منحرف می کند که نه تنها یادگیری حاصل درگیری تحصیلی است، بلکه ممکن است منجر به درگیرشدن در تکالیف و فعالیت های تحصیلی شود. با این حال باید توجه داشت که دانش آموزان در یادگیری درگیر نمی شوند، بلکه در تکالیف، فعالیت ها و تجارب درگیر می شوند و این مسئله منجر به یادگیری می شود. از طرفی اهمیت و نقش یادگیری در مدارس گاه منجر به شکل گیری این موضوع نادرست می شود که کار مدارس فقط ایجاد یادگیری است. از این رو مربیان باید بیاموزند که کار آن ها طراحی تکالیفی است که دانش آموزان را برای سرمایه گذاری تمام منابع و ظرفیت های درونی خود از جمله توجه، انرژی و زمان خود تشویق می کنند.

نظام آموزشی، درگیری تحصیلی، دانش آموزان، یادگیری.