مینو صفاری - کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسیدبیر رسمی آموزش و پرورش

نقش یادگیری در همه صحنه های زندگی نمایان است. یادگیری تنها آموختن مهارتی خاص با مطالب درسی نیست؛ بلکه در رشد هیجانی ، رشد شخصیتی ، تعامل اجتماعی انسان دخالت دارد. انسان یاد می گیرد که از چه چیزی بترسد، چه چیزی را دوست بدارد و کجا چگونه رفتار کند. در واقع نوزاد از همان لحظه تولد درگیر فرآیند یادگیری می شود و این توانایی است که باعث پیشرفت هر روز ، و تفاوت روزهای زندگیش با هم، و تفاوت انسان های یک نسل از انسان های نسل قبل از خودشان می شود. اهمیت یادگیری، در ارتقای عملکرد انسان نهفته است. یادگیری، آموزشی است که منجر به تغییر رفتار می شود. بنابراین آموزش، ابزاری برای رسیدن به هدف یادگیری است. شرط توسعه سازمان ها و انسان های مدرن، یادگیری است. زیرا که یادگیری، موضوع توسعه و زمینه ساز آن است. از این رو انسان های آگاه و یادگیرنده، همواره در تکاپوی بهبود رفتارهای خویش بوده و موانع مخل یادگیری را از سر راه برمی دارند. انسانهای یادگیرنده، عضلات ذهنی منعطفی دارند. همانگونه که داروین بیان می دارد ،"نه قوی ترین موجودات و نه هوشمندترین شان نیستند که بقای خود را حفظ می کنند، بلکه انطباق پذیرترین موجوداتند که می توانند حیات آینده خود را تضمین کنند". یادگیری مفاهیم واصول ، شالوده ی فعالیت های ذهنی آدمی رامی ریزند. همچنین ما از راه مفهوم آموزی دنیا را درذهن خود خلاصه می کنیم و با ایجاد ارتباط میان مفاهیم (یادگیری اصول) ، پدیده های هستی را می شناسیم وبه تفکر می پردازیم. درپژوهش حاضر ضمن تعریفی از یادگیری و با استفاده از پژوهش های دیگران ، به بررسی عوامل موثر بر یادگیری دانش آموزان پرداخته شده است.

یادگیری، عوامل موثر بر یادگیری ، دانش آموزان