CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تداومی کم شدت همراه با عصاره بهار نارنج بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین-۶ در بافت عضله نعلی موش های صحرایی ماده سالمند

عنوان مقاله: اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تداومی کم شدت همراه با عصاره بهار نارنج بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین-۶ در بافت عضله نعلی موش های صحرایی ماده سالمند
شناسه ملی مقاله: JR_JBUM-29-3_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:

مینا جعفری - Department of Exercise Physiology, kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
صدیقه حسین پور دلاور - Department of Exercise Physiology, kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
حسن صفی خانی - Department of Exercise Physiology, kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
معصومه عزیزی - Department of Physical education and sport sciences, Islamic Azad University, Abadan Branch, Abadan, Iran

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و تغذیه مناسب دو عامل موثر بر بهبود سیستم ایمنی در  افراد سالمند می باشد. هدف مطالعه حاضر اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تداومی کم شدت (LICT) همراه با بهار نارنج (CA) بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و اینترلوکین-۶ (IL-۶) در بافت عضله نعلی موش­های صحرایی ماده سالمند بود. روش تحقیق: ۴۲ سر موش صحرایی ماده سالمند به گروه های (۱) کنترل، (۲) تمرینات تداومی با شدت پایین، (۳) تمرین تناوبی شدید، (۴) تمرین تداومی کم شدت+بهار نارنج، (۵) تمرین تناوبی شدید+بهار نارنج، (۶) بهار نارنج و (۷) گروه شم (نرمال سالین) (Sham) تقسیم شدند. در مدت هشت هفته تمرینات تناوبی شدید با شدت ۸۵-۹۰ درصد حداکثر سرعت دویدن و تمرینات تداومی کم شدت با شدت ۶۵ درصد حداکثر سرعت دویدن به میزان پنج جلسه در هفته انجام شد و  عصاره بهار نارنج به میزان روزانه mg/kg/day ۳۰۰ به صورت داخل صفاقی تزریق شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (۰۵/≥P). یافته ها: مقادیر TNF-α در گروه های تداومی کم شدت (۰/۰۰۱=P)، تناوبی شدید+عصاره (۰/۰۰۴=P) و تداومی کم شدت+عصاره (۰/۰۰۷=P) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود؛ در گروه تداومی کم شدت به طور معنی داری کمتر از گروه های عصاره (۰/۰۰۱=P)، تناوبی شدید (۰/۰۰۱=P)، تداومی کم شدت+عصاره (۰/۰۲=P)، تناوبی شدید+عصاره (۰/۰۱۴=P) بود؛ همچنین در گروه های تداومی کم شدت+عصاره (۰/۰۰۷=P) و تناوبی شدید + عصاره (۰/۰۱۱=P) کمتر از گروه تناوبی شدید بود. مقادیر IL-۶ در گروه تناوبی شدید+عصاره به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (۰/۰۲=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین (تناوبی و تداومی) همراه با مصرف عصاره بهار نارنج نسبت به تمرین تناوبی اثرات مطلوب تری بر TNF-α دارد؛ اما   بررسی ساز و کار شدت و نوع تمرین و همچنین دوزهای مختلف بهار نارنج بر IL-۶ نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

کلمات کلیدی:
Aged, Citrus aurantium, Exercise, Inflammation, Soleus Muscle, سالمند, بهار نارنج, تمرین, التهاب, عضله نعلی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1783043/