انسیه نوروزی - Department of Health Education and Promotion, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
محمدرضا میری - Faculty of Public Health and member of Family Health and Environmental Research Center, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, IRAN
شهلا گل محمدی - Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran.

زمینه و هدف: یائسگی، بیانگر پایان دوران باروری زنان بوده که با کاهش استروژن مرتبط می باشد و تاثیر قابل ملاحظه ای بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان دارد. هدف از این مطالعه، بررسی برخی عوامل مرتبط با کیفیت زندگی زنان یائسه، بر اساس مرحله تحلیل رفتاری الگوی پرسید بود. روش تحقیق: این مطالعه به صورت مقطعی و از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای، در مورد ۲۰۰ زن یائسه سالم شهر بیرجند در سال ۱۳۹۰ اجرا گردید. اطلاعات مورد نیاز، توسط پرسشنامه کیفیت زندگی MENQOL و پرسشنامه سنجش عوامل مربوط به سازه تحلیل رفتاری الگوی پرسید، جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS(ویرایش ۱۸) انجام گردید. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۲۶/۵±۲۶/۵۴ سال و میانگین سن وقوع یائسگی ۸۶/۲±۸۹/۴۸ سال به دست آمد. ۵/۳۸ درصد افراد مورد بررسی بی سواد بوده و ۷ درصد آنها نیز از تحصیلات دانشگاهی برخوردار بودند. آزمون همبستگی پیرسون، همبستگی مثبت و معنی داری بین کیفیت زندگی با نوع نگرش نسبت به پدیده یائسگی، عوامل قادرساز و عوامل تقویت کننده نشان داد (۰۱/۰P<). ضمنا ارتباط معکوس آماری، میان کیفیت زندگی با آگاهی نسبت به یائسگی و نیز خودکارآمدی درک شده زنان یافت شد (۰۱/۰P<)؛ همچنین کیفیت زندگی زنان یائسه با سطح تحصیلات، ارزیابی از سطح درآمد و نیز ارزیابی وضعیت سلامت، ارتباط معنی دار داشت. نتیجه گیری: فراهم نمودن دسترسی بیشتر به عوامل قادرساز، ایجاد نگرش مثبت و کمک به خلق گروه های حمایتی، گام هایی ضروری برای ارتقای سلامت زنان در طی سال های یائسگی می باشد.

Quality of life, Menopause, Behavioral analysis, Precede Model, کیفیت زندگی, یائسگی, تحلیل رفتاری, الگوی پرسید.