خدیجه ازوجی - Assistant Professor, Department of Community Medicine, Social Determinants of Health Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babal, Iran
فائزه رسول زاده شیخ - Medical Student, Student Research Committee, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
سید رضا حسینی - Assistant Professor, Department of Community Medicine, Social Determinants of Health Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babal, Iran
علی بیژنی - Assistant Professor, Department of Community Medicine, Social Determinants of Health Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babal, Iran
ندا مفتاح - Assistant Professor, Clinical Research Development Unit of Rouhani Hospital, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
کیوان لطیفی - Assistant Professor, Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
پروین سجادی کبودی - Assistant Professor, Department of Community Medicine, Social Determinants of Health Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babal, Iran

سابقه و هدف: پیری جمعیت، یک پدیده جهانی است و با افزایش نسبت افراد بالای ۶۰ سال، جهان در حال پیر شدن است. مولفه مهم پیری موفق حفظ توده عضلانی و عملکرد آن در طول زندگی است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی ویتامین D و قدرت عضلانی در سالمندان که از مولفه های مهم سالمندی موفق است، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، از ۱۶۱۶ فردی که در کوهورت سالمندان امیرکلا شرکت کردند، با اعمال معیارهای ورود و خروج، ۷۲۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ویتامین D برحسب غلظت سطح سرمی به ۳ گروه، کمبود (۲۰ng/ml>)، ناکافی (۳۰ng/ml>vitD۲۰ng/ml)، کافی(۳۰ng/ml) تقسیم شدند. قدرت عضلانی دست که با استفاده از DIGI Hand Dynamometer اندازه گیری شد و قدرت عضلات چهار سر ران که از سیستم گرید بندی بالینی MMT استفاده شد، برحسب نقطه برش استاندارد به دو دسته ضعیف و کافی تقسیم شدند. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS۱۷ با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون کای دو و همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: این مطالعه بر روی ۷۲۰ سالمند (۳۶۰ مرد و ۳۶۰ زن) شهر امیرکلا انجام شد. در افراد مورد مطالعه، میانگین قدرت عضلانی بازو ۹/۸±۲۵/۸۴ و میانگین قدرت عضلانی چهار سر ران ۱۰/۴±۲۲/۵۵ بود. میانگین سطح ویتامین دی در سالمندان مورد بررسی۳۳/۷۳±۳۵/۱۵ بود. از نظر قدرت عضلانی بازو و چهار سر ران در بین ۳ گروه ویتامین D اختلاف معنی داری مشاهده نشد (۰/۳۷۰=P، ۰/۲۷۲=P). در مردان بین قدرت عضلانی بازو و قدرت عضلانی چهار سر ران با BMI (۰/۱۶۱= r، ۰/۰۰۲=P)، (۰/۱۶۸= r، ۰/۰۰۰۱=P) همبستگی مثبت وجود داشت. در زنان بین قدرت عضلانی بازو و قدرت عضلانی چهار سر ران با فعالیت فیزیکی (۰/۱۹= r، ۰/۰۰۰۱=P) (۰/۲۲=r، ۰/۰۰۰۱=P) همبستگی مثبت وجود داشت. استنتاج: این مطالعه نشان داد که بین سطح سرمی ویتامین D و قدرت عضلانی ارتباط معنی داری وجود ندارد.

Vitamin D, muscle strength, aging, ویتامین D, قدرت عضلانی, سالمند