محمد شکرزاده - Professor, Department of Toxicology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
بهاره صیاد - Pharmacy Student, Student Research Committee, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
شقایق آقاجان شاکری - PhD in Toxicology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سابقه و هدف: در درمان بالینی سرطان، بهبود اثربخشی و دارورسانی هدفمند همیشه یک مشکل اساسی بوده است، که باید حل شود. لذا هدف از این مطالعه تجربی بررسی و ارزیابی تاثیر نانو ذرات مس در رده سلولی سلول های نرمال و سلول های سرطانی پروستات بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی غلظت های مختلف از نانو ذره مس (۶۰۰،۳۰۰،۲۵۰،۲۰۰،۱۵۰،۱۰۰،۵۰،۲۵،۰ میکروگرم) آماده شد. سپس تست MTT به منظور ارزیابی رشد سلولی و فاکتورهای استرس اکسیداتیو گونه های اکسیژن فعال(ROS) و گلوتاتیون (GSH) در رده سلولی سلول های نرمال و سلول های سرطانی پروستات انجام گردید. یافته ها: نانوذرات به واسطه القای ROS و کاهش ذخایر گلوتاتیون باعث ایجاد سمیت در سلول های نرمال شد و نیز به واسطه همین مکانیسم در سلول های سرطانی منجر به مهار رشد شدند. استنتاج: بر اساس یافته های مطالعه حاضر نانوذرات مس به واسطه مسیر استرس اکسیداتیو و القای ROS در سلول های نرمال، القای سمیت کرده و باعث کاهش رشد سلول های نرمال شده است. از طرفی به واسطه مسیر استرس اکسیداتیو در سلول های سرطانی توانسته است رشد سلول های سرطانی را مهار کند. به همین دلیل نانو ذرات مس به واسطه ایجاد سمیت بالا در سلول های نرمال نمی تواند داروی موثری در درمان سرطان پروستات باشد.

copper nanoparticle, normal cell, prostate cancer cell, oxidative stress, نانو ذره مس, سلول های نرمال, سلول های سرطانی پروستات, استرس اکسیداتیو