زینب فریمانی - Assistant Professor, Department of Periodontics, Faculty of Dentistry, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
مژگان پاکنژاد - Professor, Department of Periodontics, Faculty of Dentistry, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محبوبه بهلولی - Assistant Professor, Department of Tissue Engineering and Applied Cell Sciences, Faculty of Advanced Technologies in Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
نوید یوسفی - Resident in Prosthodontics, Faculty of Dentistry, Qazvin University of Medical Sciences, Qazvin, Iran
ندا ایزدی - PhD Candidate in Epidemiology, Student Research Committee, School of Public Health and Safety, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سولماز اکبری - Associate Professor, Dental Implant Research Center, Department of Periodontics, Faculty of Dentistry, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

سابقه و اهداف: هدف نهایی درمان های پریودنتال بازسازی کامل انساج از دست رفته به نحوی است که با بافت هایی با همان عملکرد و ساختار، جایگزین شوند. باتوجه به نتایج امیدبخش مهندسی بافت در تسهیل رژنراسیون پریودنتال، هدف این مطالعه مرور نظام مند بررسی رژنراسیون انساج پریودنتال تحت تاثیر تغییردهنده های زیستی در ضایعات داخل استخوانی مدل های حیوانی است. مواد و روش ها: با جست وجو در منابع اطلاعاتی، تمامی مطالعاتی که به بررسی اثر تغییردهنده های زیستی بر بازسازی انساج پریودنتال در ضایعات داخل استخوانی مدل های حیوانی در بازه مارس ۲۰۲۰-۲۰۱۰ میلادی پرداخته بودند، جمع آوری شدند. غربالگری مطالعات براساس معیارهای مورد نظر انجام و ارزیابی کیفیت مقالات با ابزار SYRCLE صورت گرفت. سپس فراتحلیل برای مطالعات واجد شرایط انجام شد. یافته ها: بعد از غربالگری عنوان، چکیده و متن کامل مقالات، در نهایت ۱۸مطالعه برای ارزیابی کیفی و ۵ مطالعه برای فراتحلیل انتخاب شدند. مطالعات براساس شکل و تعداد دیواره های ضایعه استخوانی به سه زیر گروه یک، دو و سه دیواره تقسیم شدند. براساس یافته های هیستولوژیک، کاربرد تغییردهنده های زیستی در تمامی انواع ضایعات داخل استخوانی باعث افزایش ساخت استخوان و سمان جدید نسبت به گروه کنترل می شود(۰۰۱/۰P<). نتایج فراتحلیل در ضایعات یک دیواره ای نشان داد که اضافه کردن تغییردهنده های زیستی باعث افزایش معنی دار بازسازی استخوان (mm۵۸/۱، ۰۳/۲-۱۲/۱ CI: % ۹۵، ۰۰۱/۰P˂) و سمنتوم (mm۲۷/۱، ۷۰/۱-۸۴/۰ CI: % ۹۵، ۰۰۱/۰P˂) می گردد. استنتاج: استفاده از تغییردهنده های زیستی مانند فاکتورهای رشدی، می تواند اثر مثبتی بر رژنراسیون انساج پریودنتال در مدل های حیوانی ضایعات داخل استخوانی داشته باشد. مطالعات انسانی بعدی جهت استفاده کلینیکی از این مواد زیستی مورد نیاز است.

growth factor, periodontal regeneration, intrabony defects, in vivo, فاکتور رشد, رژنراسیون پریودنتال, ضایعات داخل استخوانی, مطالعات حیوانی