شیرین علی نژاد - MSc in Sport Physiology, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran
احمد شهدادی - Assistant Professor, Department of Physical Education, Faculty of Educational Sciences, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran
مریم زارع - MSc in Sport Physiology, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran

سابقه و هدف: بیماری پارکینسون یکی از شایع ترین اختلالات تحلیل برنده سیستم عصبی مرکزی است که باعث کندی حرکت، لرزش، بی ثباتی وضعیتی، کاهش تعادل و اختلال سیستم اعصاب خودکار می شود. هدف این پژوهش بررسی یک دوره تمرین منتخب تعادلی بر عملکرد فیزیولوژیکی، حرکتی و تعادلی بیماران پارکینسون بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، ۳۰ بیمار زن مبتلا به پارکینسون در مرحله ۳-۱ بیماری براساس مقیاس (H&Y)، مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان، به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر درمان دارویی، به مدت ۸ هفته، هفته ای ۳ جلسه ۶۰ دقیقه ای به فعالیت پرداختند. بیماران گروه کنترل فقط پیگیری شدند. مطالعه از نوع مداخله ی قبل و بعد بود. ارزیابی با استفاده از شاخص های تعادلی  Berg(Berg balance scale)، دینامومتر دیجیتال پا وکمر و تست بلند شدن و رفتن زمان دار(Timed up and go یا TUG) در ابتداو انتهای دوره به عمل آمد. به منظور بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، جهت بررسی همگنی واریانس دو گروه از آزمون لون و برای اختلافات بین میانگین ها از آزمونt وابسته استفاده شد و با نرم افزار ۲۲SPSS آنالیز شد. یافته ها: میانگین نمره Berg بیماران پس از مداخله ۱۰/۲۸±۴۸/۶۹ به طور معنی داری افزایش یافت (۰/۰۵>P). میانگین قدرت عضلات پا پس از مداخله ۰/۰۹۲±۰/۴۵۶ افزایش یافت(۰/۰۵>P). هم چنین میانگین TUG پس از مداخله ۳/۶۳±۱۸/۱۴ به طور معنی داری کاهش یافت(۰/۰۵>P). استنتاج: به نظر می رسد انجام تمرینات تعادلی منجر به افزایش تعادل و قدرت عضلات پا وکاهش زمان برخاستن و راه  رفتن در بیماران پارکینسونی می گردد. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱N۲۰۱۷۱۰۳۰۰۳۷۰۹۹IRCT

exercise training, physiological function, motor, balance, Parkinson's disease, تمرینات ورزشی, عملکرد فیزیولوژیکی, حرکتی, تعادلی, بیماری پارکینسون