سرعت افزایش تولید ناخالص داخلی، نهتنها اصلیترین معیار پیشرفت کشورها بهخصوص در رقابت نفسگیر چند
دهه اخیر در مناطق مختلف جهان بوده، بلکه سنگ محک اصلی در برآورد پرستیژ و قدرت آنها است. گذار
۲۱۲۱ نشان میدهد - بلندمدت این مفهوم از رشد برونزا در دهه ۰۸۰۱ تا رشد فقرزدا و فراگیر در دهه ۲۱۰۱
علیرغم انتقادات وارده بر نگاه تکساحتی به توسعه به مثابه رشد و گذار به مقولات ناظر بر پایداری، هنوز هم
وزن رشد اقتصادی بر برنامهها و سیاستهای توسعه کشورها سنگینی میکند؛ چراکه تجربه درخشان اقتصادهای
نوظهور اخیر در رشد توام با کاهش فقر و نابرابری یکبار دیگر توجه به این مفهوم را دوچندان کرده است.
آگاهیم که عوامل درونی و بیرونی زیادی برای تحقق رشد اقتصادی وجود دارد و جریان غالب دانش اقتصاد نیز
چندان روی خوشی به هدفگذاری برنامهای بر این مفهوم ندارد؛ و در این باره همواره بر تجربه بلندمدت کشورهای
بلوک غرب بر رشد آهسته و پیوسته قرنی تاکید دارد. اما چه میشود اگر نگاه خود را به تجربه متفاوت شرق و
جنوب آسیا )نخست ببرهای شرق آسیا و اخیرا هند و چین( معطوف کنیم، بهخصوص که رشد چهار دههای چین
در تاریخ بشری نظیر ندارد. حال در نظر بگیریم که این کشورها از جنگ جهانی دوم به بعد نهاد برنامهریزی داشته
و حدود ۰۲ تا ۰۰ برنامه توسعه را تجربه کردهاند. بلافاصله این پرسش مطرح است که: آیا برای کشور ما نیز
هدفگذاری برنامه هفتم بر رشد اقتصادی ۹ درصدی امکانپذیر است، اگر بنا باشد این هدف ) Target ( در شاکله
سایر اهداف برنامه قرار گیرد و با درگیر کردن ظرفیتهای معطل کشور ]بخشها و استانها[ محقق شود؟
این مطالعه با هدف پاسخ به پرسش فوق تدوین شده و مشتمل بر سه بخش است. بخش اول شامل مقایسه روند
شاخص رشد و سایر شاخصهای دو کشور چین و هند و نیز اسناد برنامهای این دو کشور است. یافتههای این
بخش نشان میدهد تداوم رشد این کشورها در حدود بین ۹ تا ۰۱ درصد در این دو نمونه، تصادفی نبوده و حداقل
در دهه اخیر، هدفگذاری دقیق برنامههای توسعه آنها بر رشد فراگیر و پایدار نیز- در کنار محرکهای بیرونی و
اصلاحات درونی دیگر- در توفیق آنها موثر بوده است. در بخش دوم سعی کردیم مفهوم رشد فراگیر را در مسیر
تکوین رویکردهای رشد جایابی کنیم و چنانچه یافتههای بخش دوم نشان میدهد؛ رشد فراگیر یکی از آخرین
مراحل تکوین رویکردهای رشد است و چنانچه در بنپیکره برنامه توسعه یک کشور قرار گیرد )مانند موارد هند و
چین(، دلالتهای متنوع و کثیر آن حیطه زیادی از اهداف و مقاصد توسعه آن کشور را پوشش میدهد. بخش
سوم نیز شامل نتایج و بحث پیرامون دلالتهای هدفگذاری بر رشد فراگیر در برنامه هفتم است.