مهدی میری - کارشناسی ارشد روابط بین الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فاضل فیضی - استادیار روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران

مساله هسته ای ایران طی دو دهه اخیر به یکی از بزرگترین چالش ها برای ایران و قدرت های جهانی تبدیل شده است. در این میان، مذاکرات هسته ای که همواره به عنوان ابزاری دیپلماتیک به طرق مختلف در جریان بوده است، در دوره "دونالد ترامپ" متوقف شده بود. با به قدرت رسیدن "جو بایدن"، مذاکرات هسته ای ایران با گروه ۴+۱ دوباره جریان پیدا کرد. اگرچه بر مذاکرات هسته ای ایران متغیرهای مختلفی تاثیرگذار می باشد، اما در این پژوهش تاثیر روابط فراآتلانتیکی مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس، سوال اصلی این است که روابط فراآتلانتیکی چه تاثیری بر مذاکرات هسته ای ایران با گروه ۴+۱ در دوره "جو بایدن" داشته است؟ برای پاسخ به این سوال با بهره گیری از روش ترکیبی و جمع آوری اطلاعات و داده ها به صورت کتابخانه ای و اسنادی، با استفاده از چارچوب نظری سازه انگاری این نتیجه حاصل شد که زمانی که روابط فراآتلانتیک مبتنی بر چندجانبه گرایی و همسو باشد، مذاکرات هسته ای میزان زیادی به احیای برجام منتهی خواهد شد.

فراآتلانتیک, سازه انگاری, ناتو, مذاکرات هسته ای