سید قاسم ۱ مصطفایی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، اهواز
مریم شریعتی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، اهواز
میثم شهررود - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، اهواز
منصور سودانی - استاد ، گروه مشاوره ، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز ، ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش به شیوه بوئنی بر تنظیم هیجان و صمیمیت زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره اهواز بود. طرح پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری کلیه زوجین که به مراکز مشاوره اهواز مراجعه کرده بودند را شامل می شد. نمونه هدفمند مورد نظر به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه اختصاص یافتند. برای جمع آوری داده از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) و پرسشنامه نیازهای صمیمیت زناشویی باگاروزی (۲۰۰۱) استفاده شد. داده ها با استفاده آمار توصیفی و از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد. تفاوت بین پس آزمون دو گروه در مولفه ی ارزیابی مجدد (F ۲۶ ،۱)= ۳/۳۶ ،p<۰/۰۵)، سرکوبی (F۲۶ ،۱)= ۸/۹۲ ،p<۰/۰۵) در سطح p<۰/۰۵ معنی دار است. پس می توان نتیجه گرفت که بین نمرات مولفه های تنظیم هیجان در گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد بین پیش آزمون دو گروه صمیمیت زناشویی تفاوت معناداری نبود، یعنی اجرای پیش آزمون بر نمرات پس آزمون تاثیرگذار نبوده است.

آموزش به شیوه بوئنی، تنظیم هیجان و صمیمیت زناشویی زوجین.