علیرضا ملک راه - Assistant Professor, Department of Cardiology, Cardiovascular Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
احمد یمینی شریف - Professor, Department of Cardiology, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
علیرضا فتاحیان - Assistant Professor, Department of Cardiology, Cardiovascular Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

بیماری مادرزادی جابه جایی عروق بزرگ می تواند با جراحی "سنینگ"(senning operation) درمان شود. بلاک دهلیزی- بطنی از عوارض تاخیری این نوع جراحی محسوب می شوند. بسیاری از بیماران مبتلا در نهایت نیاز به تعبیه پیس میکر خواهند داشت، اگرچه در این بیماران به دلیل آناتومی غیرمعمول و تغییر یافته،کارگذاری پیس میکر قلبی به طریق داخل وریدی و اندوکاردیال، روشی پیچیده ومشکل است. این مقاله به گزارش موردی از یک بیمار مذکر ۲۴ ساله می پردازد که به دلیل شکایاتی چون خستگی، تنگی نفس، طپش قلب وسرگیجه به مرکز قلب تهران ارجاع شد. بیمار در یک سالگی تحت عمل جراحی سنینگ قرار گرفته بود و چند سال بعد به علت رخداد بلاک دهلیزی- بطنی مورد تعبیه پیس میکر تک حفره ای اپیکاردیال قرار گرفت. بررسی های بالینی انجام شده نشان داد که ناهماهنگی دهلیزی- بطنی و سندرم پیس میکر علت علایم بیمار است و بر این پایه تصمیم گرفته شد که پیس میکر بیمار به نوع دو حفره ای اندوکاردیال تغییر داده شود. پس از بررسی های اولیه در مورد خطر ترومبوآمبولی و همچنین آناتومی وریدی، لیدهای دهلیزی و بطنی به طور موفقیت آمیز تعبیه شدند. در دوره پیگیری، عملکرد پیس میکر نرمال بود بدون آن که عارضه ای در بیمار رخ داده باشد و علایم وی به کلی برطرف شده بودند. بر اساس این تجربه توصیه می شود چنانچه ارزیابی های اولیه از نظر عوامل خطر، امکان پذیر بودن تعبیه لید اندوکاردیال را تایید کند، این روش بهترین راهکار کارگذاری پیس میکر در این بیماران خواهد بود.

senning, transposition of great arteries, pacemaker, endocardial lead, سنینگ, جابجایی عروق بزرگ, پیس میکر, تعبیه اندوکاردیال