CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

ارتباط درمان نگهدارنده متادون با فراوانی جرایم مرتبط با مصرف مواد مخدر در استان گلستان

عنوان مقاله: ارتباط درمان نگهدارنده متادون با فراوانی جرایم مرتبط با مصرف مواد مخدر در استان گلستان
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-31-201_016
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

آرش نقی پور - General Practitioner, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد باقر صابری زفرقندی - Associate Professor, Department of Addiction, School of Behavioral Sciences and Mental Health (Tehran Institute of Psychiatry), Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
زهرا خطیرنامنی - MSc in Biostatistics, Health Management and Social Development Research Center, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran
مهدی امینی - Assistant Proffessor, Department of Addiction, School of Behavioral Sciences and Mental Health (Tehran Institute of Psychiatry), Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمدحسین تقدیسی - استاد، گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: در سال های اخیر درمان های دارویی، به دلیل کاهش اثربخشی سایر روش ها، نقش روزافزونی در مدیریت جرایم مرتبط با مواد مخدر بازی کرده اند. در این مطالعه ارتباط درمان نگهدارنده با متادون و فراوانی جرایم مرتبط با مصرف مواد مخدر بررسی شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۴۲۰ نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک ها و مراکز درمانی با داروی اگونیست در شهرستان های کردکوی و گرگان استان گلستان انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات یک پرسش نامه محقق ساخته شامل مشخصات جمعیت شناختی، وضعیت شغلی و اشتغال، سابقه مصرف مواد مخدر و ارتکاب جرم، نزاع، طلاق و روابط خارج از حریم خانواده (نامشروع) بود. پرسشنامه ها در قالب جلسه های مصاحبه های فردی با مراجعین و بدون استعلام از سایرمراجع، در دو نوبت بدو پذیرش و شش ماه بعد از شروع درمان متادون تکمیل شدند. داده ها با نرم افزار آماری SPSS ۲۳ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: اکثریت افراد متاهل (۸۸ درصد)، دارای تحصیلات زیر دیپلم (۷۵ درصد) و با قومیت فارس (۸۸ درصد) بودند. بیش ترین ماده ی مخدر مصرفی آن ها تریاک و بیش ترین روش مصرف خوراکی و استنشاقی بود. درمان نگهدارنده با متادون ارتباط معناداری با طلاق، کار و اشتغال قبل و بعد از مصرف داشت (۰/۰۵>P). استنتاج: درمان نگهدارنده با متادون تاثیر چشمگیری بر کاهش جرایم اجتماعی و خشونت در خانواده دارد. پیشنهاد می شود مطالعات بعدی با تعداد بیش تری از مددجویان، در زمان طولانی تر و با بررسی دیگر عوامل مرتبط و پیامدها مانند بهبود اختلالات رفتاری و بیماری های مرتبط اجرا شود.

کلمات کلیدی:
drug abuse, maintenance treatment, methadone, crime, domestic violence, مصرف مواد, درمان نگهدارنده, متادون, جرم, خشونت خانگی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1785116/