مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای شیگلا و سالمونلا در کودکان مبتلا به اسهال حاد
عنوان مقاله: مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای شیگلا و سالمونلا در کودکان مبتلا به اسهال حاد
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-31-198_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-31-198_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرتضی مقدمی - MSc Student in Microbiology, Student Research Committee, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
ابوالفضل داودآبادی - Assistant Professor, Cellular and Molecular Biology Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
ساناز مهربانی - Assistant Professor, Non-Communicable Pediatric Diseases Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
خلاصه مقاله:
مرتضی مقدمی - MSc Student in Microbiology, Student Research Committee, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
ابوالفضل داودآبادی - Assistant Professor, Cellular and Molecular Biology Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
ساناز مهربانی - Assistant Professor, Non-Communicable Pediatric Diseases Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
سابقه و هدف:یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کودکان کمتر از ۵ سال، اسهال با آلودگی به گونههای سالمونلا و شیگلا می باشد. تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتریها یکی از مهمترین روشها در درمان اسهال است. این مطالعه با هدف تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی باکتریهای بیماریزای سالمونلا وشیگلا در کودکان مبتلا به اسهالحاد مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا انجام شد.
روش پژوهش:این مطالعه مقطعی بر روی ۲۵۲ نمونه مدفوع جمعآوری شده از کودکان ۶ ماه تا ۵ سال مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به بیمارستان امیرکلا در سال ۱۳۹۸انجام شد. نمونهها کشت داده شدند و جداسازی باکتریها با روشهای معمول آزمایشگاهی انجام شد و سویههای شناسایی شده از نظر مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی ژنهای اینتگرون کلاس I، II و III مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: از ۲۵۲ نمونه گرفته شده،۱۵سویه(۹/۵%) مربوط به شیگلا و ۱۳سویه(۱/۵%)مربوط به سالمونلا بودند. مقاومت آنتیبیوتیکی مربوط به شیگلا وسالمونلا بهترتیب در برابر نالیدیکسیک اسید(%۱۰۰)و(۵۴%)، تریمتوپریم سولفامتوکسازول (%۹۳)و(۰%)، آزیترومایسین(%۸۷)و (۲۳%)، آمپیسیلین(%۷۳) و (۸%)، سفوتاکسیم (%۶۰)و (۱/۴۶%) مشاهده گردید.از ۱۵سویه شیگلا تمامی آنها ESBL مثبت (بتالاکتامازمثبت) بودند در مورد سالمونلا ۷سویه(۹/%۵۳) ESBL مثبت بودند. نتایج PCR نشان داد که ۱۱مورد(۳/۷۳%)، ۱۴مورد(۹۳%) و۱۰مورد(۷/۶۶%)از سویههای شیگلا به ترتیب دارای ژنهای اینتگرون کلاسI، II و هر دو کلاس اینتگرون بودند. اینتگرون کلاس III شناسایی نشد. سویههای سالمونلا نیز ۳ مورد(۲۳ %)دارای اینتگرون کلاس I بودند و اینتگرون کلاس II و III در این سویهها شناسایی نشد.
نتیجهگیری:نتایج مطالعه نشان داد که فراوانی آلودگی به شیگلا و همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی آنها بیشتر از سالمونلا می باشد.
کلمات کلیدی: Antibiotic resistance, Diarrhea, Salmonella, Shigella, Integron, Chil, مقاومت آنتی بیوتیکی, اسهال, سالمونلا, شیگلا, اینتگرون, کودکان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1785166/