منیره محمودی - Assistant Professor, Department of Biology, Faculty of Science, Arak University, Arak, Iran
ملک سلیمانی مهرنجانی - Professor, Department of Biology, Faculty of Science, Arak University, Arak, Iran
نسرین خردمند - MSc in Developmental Biology, Department of Biology, Faculty of Science, Arak University, Arak, Iran

سابقه و هدف: امروزه عوارض جانبی داروهای شیمیایی از جمله دگزامتازون به عنوان یک فاکتور ضدالتهاب استروئیدی بر کاهش توان تولیدمثلی مردان مورد توجه است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر پنتوکسی فیلین بر پارامترهای اسپرمی و فاکتورهای بیوشیمیایی در موش های تیمار شده با دگزامتازون بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ، ۲۴ سر موش نر بالغ نژاد (NMRI) Naval Medical Research Institute (۲±۳۵ گرم) به صورت تصادفی در ۴ گروه ۶ تایی شامل گروه کنترل، دگزامتازون (mg/kg/day۷)، پنتوکسی فیلین (mg/kg/day۲۰۰) و دگزامتازون به علاوه  پنتوکسی فیلین تقسیم شدند. پس از ۷ روز تیمار داخل صفاقی، پارامترهای اسپرمی و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سنجش شد. داده ها با روش آماری One-Way ANOVA و تست توکی آنالیز شدند. یافته ها: تعداد اسپرم، درصد حرکت پیش رونده، قابلیت حیات، طول دم و تولید روزانه اسپرم و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (۰۰۱/۰>P). در حالی که سطح مالون دی آلدئید سرم به‎طور معنی داری افزایش نشان داد (۰۰۱/۰>P). پارامترهای فوق در گروه تیمار همزمان پنتوکسی فیلین و دگزامتازون در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد (۰۵/۰P>). ارزیابی تمامیت DNA نشان داد که دگزامتازون تاثیری بر روی دناتوره شدن ساختمان دورشته ای DNA اسپرم ندارد. استنتاج: بر اساس این مطالعه، پنتوکسی فیلین توانست با کاهش استرس اکسیداتیو از اثرات مضر دگزامتازون بر پارامترهای اسپرمی، فاکتورهای بیوشیمیایی و تولید روزانه اسپرم ممانعت کند.

dexamethasone, pentoxifylline, sperm, oxidative stress, mice, دگزامتازون, پنتوکسی فیلین, اسپرم, استرس اکسیداتیو, موش