علی ماندگاری - Pharmaceutics Research Center, Institute of Neuropharmacology, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran Associate Professor, Department of Pharmacology and Toxicology, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
آزاده غلامی جوادیه - Pharmacy Student, Student Research Committee, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
ماندانا جعفری - Pharmaceutics Research Center, Institute of Neuropharmacology, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
صالحه صبوری - Herbal and Traditional Medicine Research Center, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran Assistant Professor, Department of Pharmaceutical Biotechnology, Faculty of Pharmacy, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran

سابقه و هدف: درمان ترکیبی سرطان، روشی نوید بخش برای افزایش کارآیی و تحمل پذیری و کاهش اثرات جانبی و مقاومت دارویی است. اخیرا، خواص ضد سرطانی آنتاگونیست های گیرنده H۲ در چندین مطالعه پیش بالینی و بالینی گزارش شده است. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر H۲- بلوکرهای سایمتیدین و فاموتیدین بر سمیت سلولی دوکسوروبیسین (DOX) بر رده های سلولی سرطانی انسانی A۵۴۹، MCF-۷ و HT-۲۹ بود. مواد و روش ها: سمیت سلولی سایمتیدین و فاموتیدین به تنهایی و در ترکیب با DOX با استفاده از آزمون MTT پس از انکوباسیون ۲۴ ساعته تعیین شد. یافته ها: استفاده همزمان از H۲-بلوکرها با DOX منجر به افزایش سمیت در سلول های مورد مطالعه شد. در حالی که DOX در غلظت ۱ میکرومولار قادر به کاهش زنده مانی سلول های کشت شده به زیر ۵۰ درصد نبود، استفاده از آن در ترکیب با سایمتیدین یا فاموتیدین ۲۵ میکرومولار باعث کاهش درصد سلول های زنده به زیر ۵۰ درصد شد. استنتاج: تجویز همزمان سایمتیدین/ فاموتیدین با DOX می تواند کاندیدی برای شیمی درمانی باشد.

combination therapy, H۲-blockers, doxorubicin, A۵۴۹, MCF-۷, HT-۲۹, درمان ترکیبی, H۲- بلوکرها, دوکسوروبیسین, A۵۴۹, MCF-۷, HT-۲۹