امیر شفا - Assistant Professor, Department of Anesthesiology, Anesthesiology and Critical Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
حمیدرضا شتابی - Assistant Professor, Department of Anesthesiology, Anesthesiology and Critical Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مهدیه عسکریان - Medical Student, Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

سابقه و هدف: تحریکات دردناک به دنبال لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه سبب افزایش بروز عوارض همودینامیک در بیماران می شود. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای تاثیر تجویز دکسمدتومیدین و رمی فنتانیل داخل بینی در کاهش تغییرات همودینامیک پس از اینتوباسیون در کودکان تحت بیهوشی عمومی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور می باشد که بر روی ۱۰۴ کودک۶ تا ۱۲ ساله کاندید بیهوشی عمومی در بیمارستان امام حسین (ع) اصفهان در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۷ انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول دو دقیقه قبل از اینداکشن بیهوشی، g/kgµ ۴ رمی فنتانیل و گروه دوم، µg/kg ۲ دکسمدتومیدین نازال وگروه سوم، cc ۱نرمال سالین ۹/۰ درصد داخل بینی دریافت کردند. سپس تغییرات همودینامیک و عوارض ۱ و ۵ دقیقه پس از اینتوباسیون ثبت شد. آزمون های مجذورکای و ANOVA جهت مقایسه داده ها استفاده شد. یافته ها: ضربان قلب در گروه دریافت کننده دکسمدتومیدین کم ترین افزایش و در گروه کنترل بیش ترین افزایش را داشت (۰۲۲/=p). در خصوص متغیرهای همودینامیکی دیگر از جمله فشار متوسط شریانی (۹۸/۰p=) و اکسیژن خون شریانی (۸۱/۰p=)، تفاوت معنی داری میان سه گروه مورد مطالعه دیده نشد. از طرفی هیچ گونه عارضه ای در هیچ یک از گروه ها دیده نشد. استنتاج: استفاده از دکسمدتومیدین نازال قبل از اینتوباسیون موجب ثبات بیش تر ضربان قلب به دنبال اینتوباسیون می شود.   شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۷N۲۰۱۶۰۳۰۱۰۲۶۸۶۶IRCT

intubation, dexmedetomidine, remifentanil, intranasal, hemodynamics, لوله گذاری تراشه, دکسمدتومیدین, رمی فنتانیل, داخل بینی, همودینامیک