CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تاثیر تحریک دردزا بر تعداد ضربان قلب، تنفس و SPO۲ بیماران با آسیب مغزی ناشی از ضربه

عنوان مقاله: تاثیر تحریک دردزا بر تعداد ضربان قلب، تنفس و SPO۲ بیماران با آسیب مغزی ناشی از ضربه
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-28-169_008
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

رقیه نظری - Assistant Professor, Department of Nursing, Amol Faculty of Nursing and Midwifery, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سعید پهلوان شریف - Senior Lecturer, Taylor’s Business School, Taylor’s University Malaysia, Subang Jaya, Malaysia
علی رحیمی - BS Student in Nursing, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سامان جمالی - BS Student in Nursing, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
حکیمه واحدپرست - Assistant Professor, Department of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Bushehr University of Medical Sciences, Bushehr, Iran
حمید شریف نیا - Assistant Professor, Department of Nursing, Amol Faculty of Nursing and Midwifery, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: ارزیابی درد بیماران بخش مراقبت ویژه یک چالش است. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تحریک دردزا بر تعداد ضربان قلب، تنفس و SPO۲ بیماران با آسیب مغزی ناشی از ضربه انجام گردیده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. ۳۵ بیمار با آسیب مغزی ناشی از ضربه حین دو رویه دردزا و غیر دردزا مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و میزان اشباع اکسیژن خون شریانی این بیماران یک دقیقه قبل، حین و ۱۵ دقیقه بعد از دو رویه فوق اندازه گیری و آنالیز شد. یافته ها: ارتباط معنی داری بین میانگین نمرات هر سه متغیر فیزیولوژیک مورد بررسی در دفعات اندازه گیری قبل، حین و بعد از مداخله وجود داشت. ارزش های اتای هر سه متغییر فیزیولوژیک در گروه مداخله ( رویه دردزا) بیشتر از گروه کنترل (رویه غیر دردزا) بوده است. مقایسه تغییرات این متغیرها در دو موقعیت دردزا و غیر دردزا نیز نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار متغیرهای ضربان قلب و اشباع اکسیژن خون شریانی بوده است. این رابطه برای متغیر تعداد تنفس معنی دار نبوده است (۰۵/۰p<). استنتاج: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که ایجاد تحریک دردزا در بیمارن با آسیب مغزی ناشی از ضربه می تواند سبب افزایش معنی دار تعداد ضربان قلب و کاهش معنی دار درصد اشباع اکسیژن خون شریانی گردد. لذا پرستاران بخش های مراقبت ویژه می توانند با توجه به تغییرات نشانگرهای فیزیولوژیکی فوق به عنوان روشی مفید و آسان برای ارزیابی اولیه درد در بیماران آسیب مغزی ناشی از ضربه استفاده نمایند.

کلمات کلیدی:
pain, intensive care unit, traumatic brain injury, pain assessment, vital sign, درد, بخش مراقبت ویژه, آسیب مغزی ناشی از ضربه, بررسی درد, علایم حیاتی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1785990/