لیلی قوی بازو - MSc Student in Medical Entomology, Department of Medical Entomology and Vector Control, Faculty of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
نصیبه حسینی واسوکلایی - Assistant Professor, Department of Medical Entomology and Vector Control, Health Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
امیر احمد اخوان - Associate Professor, Department of Medical Entomology and Vector Control, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
الهام جهانی فرد - Assistant Professor, Department of Medical Entomology and Vector Control, School of Public Health, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
جمشید یزدانی چراتی - Associate Professor, Department of Biostatistics, Health Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
محمود فاضلی دینان - Assistant Professor, Department of Medical Entomology and Vector Control, Health Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سابقه و هدف: لیشمانیوزها طیفی از بیماری ها هستند که به صور جلدی، جلدی- مخاطی و احشائی بروز می کنند و توسط گونه های پشه خاکی منتقل می شوند. لیشمانیوز جلدی به عنوان یکی از معضلات مهم بهداشتی در ایران محسوب می شود. مطالعه حاضر به منظور تعیین وضعیت پراکنش مکانی و زمانی لیشمانیوز جلدی در شهرستان های استان مازندران بر اساس سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر بر اساس اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک ثبت شده از بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی در نظام مراقبت بیماری حوزه معاونت بهداشتی طی سال های ۱۳۹۶-۱۳۸۸ در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام گرفت. با استفاده از اطلاعات ثبت شده از بیماران، پراکنش زمانی- مکانی بیماری در شهرستان های مختلف استان مازندران با استفاده از نرم افزار ArcGIS۱۰.۴ ترسیم شد. یافته ها: به طور کلی تعداد بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی طی سال های مورد مطالعه ۳۷۸ نفر بود. بیش ترین تعداد بیمار در شهرستان ساری (۷۱ مورد) و کم ترین موارد در شهرستان عباس آباد (۲ مورد) مشاهده شد. بیش ترین موارد در شرق و کم ترین موارد در غرب استان به ترتیب ۱۸۲ و۷۳ نفر گزارش شده است. میزان بروز در غرب استان کم تر از نواحی مرکزی و شرق استان بود. استنتاج: با توجه به نتایج این تحقیق و پراکندگی لیشمانیوز جلدی در ایران و شرایط استان مازندران از نظر فعالیت های کشاورزی، دامداری و مهاجرپذیر بودن منطقه، این بیماری می تواند معضل مهم بهداشتی مطرح شود و باید جهت کنترل بیماری برنامه ریزی های لازم انجام شود.

cutaneous leishmaniasis, Mazandaran province, spatial-temporal distribution, Geographical Information System, لیشمانیوز جلدی, استان مازندران, پراکنش مکانی-زمانی, سیستم اطلاعات جعفرافیایی