CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی گل بنفشه و هورمون ملاتونین بر رشد تومور و میزان بیان فاکتورهای NF-kB، TNFR۱ و VCAM-۱ در مدل سرطانی سینه ۴T۱ در شرایط in vivo

عنوان مقاله: مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی گل بنفشه و هورمون ملاتونین بر رشد تومور و میزان بیان فاکتورهای NF-kB، TNFR۱ و VCAM-۱ در مدل سرطانی سینه ۴T۱ در شرایط in vivo
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-27-147_003
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

هیوا علی پناه - دکترای فیزیولوژی جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد رضا بیگدلی - دانشیار، مرکز تحقیقات سرطان،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران و دانشیار، گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد علی اسماعیلی - استادیار، گروه بیولوژی، پژوهشکده گیاهان دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد اسماعیل اکبری - استاد، مرکز تحقیقات سرطان،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: Viola odorata به عنوان یک داروی گیاهی در درمان اختلالات کبدی و کاهش درد ناشی از سرطان استفاده می شود. ملاتونین (Melatonin: MEL) می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کند و سلول ها را از استرس های اکسیداتیو حفظ نماید. ملاتونین یک اثر مهاری مستقیم بر تکثیر سلول های سرطانی دارد. در این مطالعه، تاثیرات عصاره هیدروالکلی Viola odorata و MEL بر میزان رشد تومور و بیان فاکتورهای NF-kB،TNFR۱  و VCAM-۱ در مدل سرطان سینه ۴T۱ مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سلول های ۴T۱ کشت شده پس از برداشت، در سوسپانسیونی عاری از محیط کشت قرار گرفتند. به ۵ گروه ۵ تایی از موش ها، به میزان (۸/۰ میلیون سلول) mL ۱/۰ به صورت زیرپوستی در ناحیه غدد پستانی سمت راست یا قسمت عقبی بدن تزریق شد. موش های BALB/c پیوند داده شده با سلول های ۴T۱ با غلظت های گوناگونی از VOE (۵۰، ۱۵۰ و mg/kg ۲۵۰) و MEL (mg/kg ۴۰) به مدت ۲۱ روز تیمار شدند. گروه کنترل آب مقطر دریافت کردند. در روز بیست ودوم موش ها قربانی شدند و میزان بیان فاکتورهای NF-kB، TNFR۱ و VCAM-۱ با تکنیک وسترن بلاتینگ (Western Blotting) اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS ۱۶ و با استفاده از آزمون ANOVA آنالیز شدند. یافته ها: اندازه تومورها در موش های تیمارشده با MEL (۰۰۰/۰P=) و VOE۲۵۰ (۰۰۰۱/۰P=) از گروه کنترل کمتر بود. همچنین داده های به دست آمده از این پژوهش نشان داد که MEL (۰۲۲/۰P=) و VOE۲۵۰ (۰۲/۰P=) بیان TNFR۱ را کاهش داده اند. ازطرف دیگر، MEL (۰۳۴/۰P=) و VOE۲۵۰ سبب کاهش بیان VCMA-۱ در مدل های سرطانی ۴T۱ شده اند. برخلاف گروه MEL، میزان بیان NF-kB در گروه VOE۲۵۰ (۰۱۲/۰P=) در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا کرده است. استنتاج: به‎نظر می رسد MEL و VOE به ترتیب با کاهش در بیان VCAM-۱، NF-kB و افزایش بیان TNFR۱ موجب کاهش میزان رشد تومور در مدل سرطان سینه ۴T۱ شده اند.

کلمات کلیدی:
melatonin, NF-kB, TNFR۱, VCAM-۱, Viola, ملاتونین, NF-kB, TNFR۱, VCAM-۱, Viola

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1787081/