سمانه شهولی کوهشوری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد الهیات علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور

حسرت به معنای دریغ و افسوس در حقیقت به مفهوم تاسف و غصه خوردن بر چیزی است که از دست رفته است . انسان در این هنگام به جهت از دست دادن چیزی و عدم کاربرد به موقع و یا درست چیزی که از دست رفته پشیمان می شود. این واژه در قرآن و فرهنگ قرآنی با همین مفهوم پیش گفته به کار رفته ا ست . هدف ازان جام پژوهش حا ضر برر سی حسرت های ممدوح و مذموم در دنیا و آخرت از دیدگاه قرآن کریم و با روش توصیفی - تحلیلی می با شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد؛ عوامل حسرت عبارتند از: اطاعت از رهبران باطل ، اعمال ناشایست ، بخل ترک انفاق، ترک احسان، بی تقوایی ، تضییع عمر، دوستی با گمراهان، ظلم و ستم ، عجز و ناتوانی ، غفلت پیشگی در دنیا، قتل ، کو تاهی در حق امامان علیهم السلام، مال و ثروت و دلبستگی به آن، و هم نشینی با شیطان. از ا ین رو در آ یات قرآ نی از گمرا هان، گناهکاران، مترفان، مجرمان، مستکبران، مشرکان، کافران، مسیحیان، تکذیب کنندگان معاد، منافقان، هم ن شینان شیطان، ظالمان، طغیانگران، غافلان و دنیاطلبان بنی اسرائیل ، دروغگویان، و اعراض کنندگان از یاد خدا، به عنوان مصادیق ا هل حسرت یاد شده است . همچنین از میان حسرت ممدوح در دنیا و آخرت؛ و حسرت مذموم در دنیا و آخرت که با د قت در منابع معتبر قرآنی و نهج البلاغه ، از میان حالت های مفروض تنها حسرت ممدوح در دنیا پذیرفتنی است .

حسرت، ای کاش، ندامت ، ممدوح، مذموم