فرزاد ابراهیم زاده - دانشجوی دکتری آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ابراهیم حاجی زاده - استاد، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
احمدرضا باغستانی - استادیار، گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
جواد ناصریان - استادیار، گروه ریاضی-آمار، دانشکده علوم پایه، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

سابقه و هدف: تنگی مجدد عروق پس از آنژیوپلاستی از راه پوست پدیده شایعی است که می تواند موجب تکرار آنژیوپلاستی، جراحی قلب باز، سکته قلبی و یا مرگ گردد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر زمان بروز تنگی مجدد عروق با استفاده از مدل کاکس تعمیم یافته انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه هم گروهی تاریخیتمامی ۴۲۱ بیماری که طی فروردین ۱۳۸۸ لغایت خرداد ۱۳۹۰ جهت تعبیه استنت دارویی به بیمارستان آیت اله موسوی زنجان مراجعه کرده بودند تا خرداد ۱۳۹۴ از نظر زمان انتظار بروز تنگی مجدد عروق پی گیری شدند. متغیرهای جمعیت شناختی و بالینی موجود در پرونده استخراج گردید و با توجه به برقرار نبودن پیش فرض مخاطرات متناسب  از رگرسیون کاکس تعمیم یافته برای مدل بندی این داده های بقاء استفاده شد. یافته ها: نسبت مخاطره تنگی مجدد در افراد مصرف کننده مواد مخدر ۰۹/۲ برابر و در افراد دارای سابقه چربی خون بالا ۹۱/۱ برابر بیش تر بوده است. درضمن با گذشت دو سال پس از آنژیوپلاستی، نسبت مخاطره تنگی مجدد در افراد بالای ۶۰ سال ۰۰/۲ برابر، افراد دیابتی ۹۱/۲ برابر و مبتلایان پرفشاری خون ۴۹/۲ برابر بیش تر از سایرین بوده است (۰۵/۰P<). استنتاج: در این مطالعه مهم ترین عوامل موثر بر تنگی مجدد، مصرف مواد مخدر و ابتلا به چربی خون بالا بوده که سن بالای ۶۰ سال و ابتلا به دیابت و پرفشاری خون در اولویت بعدی قرار می گیرند لذا پیشگیری از مواجهه با عوامل خطرزای فوق و پی گیری های دوره ای در افراد مواجهه یافته توصیه می گردد.

angioplasty, drug-eluting stent, restenosis, proportional hazards assumption, extended cox regression, آنژیوپلاستی, استنت دارویی, تنگی مجدد عروق, پذیره مخاطرات متناسب, رگرسیون کاکس تعمیم یافته