نرگس قربانی - کارشناس ارشد آمار زیستی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
جمشید یزدانی چراتی - دانشیار، گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سیاوش اعتمادی نژاد - دانشیار، گروه بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه، برآورد اثر آلودگی هوا بر میزان نرخ مرگ و میر بیماران مبتلا به ناراحتی قلبی عروقی در شهر مشهد در سال ۱۳۹۰ با استفاده از مدل رگرسیونی دو جمله ای منفی می باشد. مواد و روش ها: داده های مرگ و میر قلبی شهر مشهد و انواع بیماری های قلبی بر اساس کدبندی ICD ۱۰ تعریف گردید. متغیر وابسته، لگاریتم تعداد موارد مرگ و میر روزانه قلبی عروقی معرفی شد. متغیرهای مستقل و عوامل خطر آلاینده های هوا، تعریف شدند. اثر عوامل بر روی مرگ و میر قلبی و برآورد نسبت بروز مرگ و میر (IRR)، با یک روز تاخیر و با نرم افزار STATA انجام شد. یافته ها: بر اساس تحلیل رگرسیون دو جمله ای منفی، ارتباط معنی داری بین افزایش آلایندگی هوا و افزایش نرخ بروز مرگ و میر قلبی دیده شد. بر این اساس، در ازای یک واحد افزایش در آلاینده های CO، SO۲، NOX، NO۲ و NO نرخ خطر بروز نسبت مرگ و میر به ترتیب (۳۷/۱, ۱۰/۱) CI: ۲۳/۱، )۰۵/۱ ,۰۱/۱)CI: ۰۳/۱، (۰۰۳/۱ ,۰۰۱/۱)CI:  ۰۰۱/۱، (۰۱۴/۱,۰۰۶ /۱) CI: ۰۱/۱، (۰۰۳/۱ ,۰۰۱/۱) ۰۰۲/۱ افزایش یافته است. رابطه معنی داری بین غلظت ذرات معلق PM۱۰ و PM۲.۵ و نرخ مرگ و میر قلبی وعروقی دیده نشد. افزایش در میزان ازن هوا تاثیری معکوس بر افزایش نرخ مرگ و میر داشته است (۹۹/۰ , ۹۷/۰):CI ۹۸/۰ . استنتاج: از میان آلاینده ها، مونوکسید کربن، بیش ترین اثر و ازن اثر معکوس و معنی داری بر افزایش نسبت نرخ بروز مرگ و میر قلبی، داشته است.

air pollution, negative binomial regression, cardiovascular mortality, PM۲.۵, O۳, آلودگی هوا, رگرسیون دوجمله ای منفی, مرگ و میر قلبی عروقی, PM۲.۵, ازن