محمود نورایی - Associate Professor, Department of Surgery, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
غلامعلی گدازنده - Associate Professor, Department of Surgery, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
ولی الله حبیبی - Assistant Professor, Department of Surgery, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سابقه و هدف: عفونت استرنوم عارضه ای جدی به دنبال استرناتومی میانی می باشد که باعث افزایش مرگ و میر بیمارستانی می گردد. در این نگارش به عفونت استرنوم در بخش جراحی مرکز قلب مازندران و چگونگی درمان آن می پردازیم. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، از فروردین ۱۳۹۱ تا اسفند ۱۳۹۴، تعداد ۴۷۲۵ بیمار تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، فاکتورهای خطر ابتلا به ایسکمی قلبی و عوامل موثر در ایجاد عفونت ضمن عمل جراحی و نوع عفونت استرنوم و روش درمانی آن ها مورد بررسی قرار گرفتند. درمان های انجام شده بر اساس نوع عفونت و زمان تشخیص آن در نظر گرفته شد ه اند. داده های آماری با نرم افزار Med calc بررسی شده و ۰۵/۰p< از نظر اختلاف آماری معنی دار در نظر گرفته شده است. یافته ها: عفونت استرنوم در ۴۹ بیمار (۱ درصد) دیده شده که ۲۶ مورد (۵۵/۰ درصد) عفونت سطحی و ۲۳ مورد (۴۹/۰ درصد) عفونت عمقی بوده اند. اکثرا خانم های مبتلا به دیابت، فشارخون بالا و چاقی مفرط با Cross-clamp time طولانی تر، مبتلا به عفونت استرنوم شده اند. بیماران با عفونت سطحی به روش دبریدمان پوست و بستن ثانویه زخم درمان شده و بیماران مبتلا به عفونت عمقی استرنوم که به طور زودرس یعنی تا ۴۸ ساعت پس از استقرار عفونت تشخیص داده شده اند، با دبریدمان پوست و استرنوم و بستن مجدد قفسه سینه پس از تعبیه درن مدیاستن درمان شده اند. مرگ و میر در بیماران مبتلا به عفونت استرنوم بالاتر بوده است. (۲/۱۲ درصد). استنتاج: با اعمال قوانین کنترل عفونت می توان آمار عفونت استرنوم را به حداقل رسانید. عفونت استرنوم مرگ و میر پس از عمل جراحی را به طور چشم گیری بالا می برد.

sternal wound infection, coronary artery bypass grafting, surgery complication, risk factors, wound infection, عفونت استرنوم, بای پس عروق کرونر, عوارض جراحی, عوامل خطر, عفونت زخم