نیما صادقزاده بلیل - کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مهدیه سورگی - کارشناسی ، راهنمایی و مشاوره (امور تربیتی )، پردیس رسالت زاهدان، سیستان و بلوچستان، ایران
مریم عین اللهی - کارشناسی، علوم تربیتی، پردیس بنت الهدی صدر، اردبیل، ایران
هدیه قاسم زاده ابلی - کارشناسی، علوم تربیتی، پردیس بنت الهدی صدر، اردبیل، ایران

پرخاشگری را می توان واکنش های ناخودآگاه یا خود آگاه افراد تعریف کرد که به صورت های مختلف روانی و جسمانی بروز می کند و می تواند بروز کلامی یا رفتاری یا هردو را به صورت هم راستا داشته باشند. پرخاشگری عامل بسیار تاثیرگذار بر روابط دانش آموزان است افرادی که رفتارهای پرخاشگرانه ای دارند در روابط خود دچار مشکل می شوند و ارتباط آن ها مختل می شود. هدف از پژوهش حاضر تبیین پرخاشگری، کنترل و بهبود آن در دانش آموزان مقطع ابتدایی است . در این پژوهش روش پژوهشی ، کتابخانه ای، فیش برداری و جمع آوری اطلاعات است که در آن با بررسی مقاله ها و کتابهای متفاوت به تطبیق ، مقایسه و ارائه رویکردها و روشهایی برای افراد و دانش آموزان پرخاشگر پرداخته شده است . باتوجه به ضرورت کنترل پرخاشگری دانش آموزان در مدارس و توجه به آن ابتدا مفهوم پرخاشگری تبیین شد سپس به بررسی راهکارهای تلخیص شده و مرتبط با آن پرداخته شده است و با مدلسازی راهکارهای ویژه در جهت تبیین و دخالت های موثر در این امر مورد نظر بوده است . در نتایج به تعریف درست و دقیقی از پرخاشگری رسیده ایم همچنین راهکارها و روشهای تلخیص شده و عملی نیز برای جلوگیری از پرخاشگری دانش آموزان ارائه شده است در نهایت تمامی جنبه های تاثیرگذار در پرخاشگری از جنبه های گوناگون مورد تبیین قرار گرفته است .

دانش آموز، پرخاشگری، بهبود، فراگیر، کنترل