نکته­ی قابل توجه در بررسی اجمالی ارقام فزاینده­ی شهرنشینی، فرایند تبدیل کاربری­های زراعی و بایر به سطوح ساخته شده اعم از کاربری­های شهری، فراشهری و صنعتی و غیره می­باشد. امروزه، اغلب مناطق برخوردار از توسعه­ی کالبدی بسیار زیاد در مناطق مختلف جهان، شهرهای دارای مرکزیت سیاسی و اقتصادی می­باشند. مدل­های فضایی تغییرات کاربری اراضی ابزار مهمی در جهت تحلیل وضعیت ممکن این تغییرات در آینده نزدیک می­باشند. هدف از این مقاله در وهله­ی اول تبیین میزان و نحوه تبدیل کاربری­های زراعی و بایر موجود در منطقه شهری اردبیل به سطوح ساخته شده و در وهله بعدی مدلسازی الگوی آتی این تغییرات تا افق ۱۴۰۰ با استفاده از مدل کلو_اس[۱] می­باشد. بدین منظور از تصویر ماهواره­ای منطقه اردبیل در سال ۱۳۶۷ ماهواره اسپات و تصویر ۱۳۸۶ ماهواره­ای IRS   جهت تهیه­ی نقشه­ی کاربری اراضی سال­های مربوطه استفاده شده است. تحلیل آماری میزان و نوع روابط بین متغیرهای وابسته و مستقل تحقیق با استفاده از رگرسیون لجستیک در نرم­افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از وقوع تغییرات کاربری در مکان­هایی با بالاترین درجه مطلوبیت مکانی برای نوع خاصی از کاربری اراضی می­باشد که وضعیت آتی آنها در قالب ۲ سناریوی[۲] تغییرات کم و زیاد ارائه شده است. به نحوی که بیشترین میزان از تغییرات در مناطق جنوبی و جنوب غربی شهر به وقوع خواهند پیوست که محلات مسکونی کوثر، دادگستری، مخابرات، ولایت نادری و کارشناسان را شامل خواهد شد. [۱]- Conversion of landuse and its effects in small scale extend [۲]- در طرح پژوهشی تعداد ۳ سناریو کار شده بود که در این مقاله سناریوی تغییرات متوسط گردیده است.

مدلسازی, تغییرات کاربری اراضی, توسعه فیزیکی, مدل Clue-S و اردبیل