منطقه­ی اسکان غیررسمی بی­سیم از جمله مناطق بزرگ اسکان غیررسمی شهر زنجان است که طی دو دهه­ی اخیر در اثر مهاجرت­های بی­رویه و کنترل­نشده­ی روستایی شکل گرفته و گسترش یافته است. این محدوده از نظر ویژگی­های کالبدی با مشکلات و نارسایی­های فراوانی روبروست. مجموعه ویژگی­های ناهنجار کالبدی در کنار ویژگی­های جمعیتی و اجتماعی حاکم بر این منطقه باعث شده است تا این محدوده محل تمرکز میزان قابل توجهی از جرایم شهر زنجان باشد. این پژوهش با هدف تحلیل الگوهای فضایی بزهکاری، بررسی عوامل موثر در بروز بزهکاری در منطقه­ی بی­سیم و شناسایی شرایط تسهیل کننده جرایم در این منطقه انجام شده است. روش پژوهش حاضر تحلیلی، تطبیقی است و به منظور تحلیل الگوهای فضایی بزهکاری در منطقه بی­سیم دو روش آماری آزمون خوشه­بندی (شاخص نزدیک­ترین همسایه) و روش تراکم کرنل در محیط سامانه­های اطلاعات جغرافیایی به کار گرفته شده است. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر مجموعه جرایمی است که در دوره­ی زمانی یکساله در محدوده­ی بی­سیم به وقوع پیوسته است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد مهم­ترین کانون جرم­خیز شهر زنجان بر منطقه اسکان غیررسمی بی­سیم انطباق یافته است. بالا بودن میزان کاربری مسکونی، کمبود برخی کاربری­های مورد نیاز شهروندان از جمله کاربری­های فضای سبز، آموزشی، درمانی و تاسیسات شهری و نبود برخی کاربری­های ضروری از جمله کاربری­های فرهنگی، ورزشی و گذران اوقات فراغت و نیز فقدان کاربری انتظامی که نظارت رسمی در این محدوده از شهر را بسیار دشوار ساخته است، در شکل­گیری الگوهای فضایی بزهکاری در این منطقه اسکان غیررسمی موثر بوده است.

اسکان غیررسمی, بزهکاری, الگوی فضایی, زنجان, بی سیم