بررسی تاثیرات ایمیدین بر روی هیستومورفومتری بیضه در موش های سوری تیمار شده با سیکلو فسفامید

سابقه و هدف: با توجه به اثرات مخرب سیکلوفسفامید به عنوان یک داروی رایج در شیمی درمانی بر ساختار بیضه، این مطالعه با هدف تایین اثر حفاظتی ایمیدین بر ساختار بافتی لوله های اسپرم ساز و تستوسترون موش های سوری بالغ در معرض سیکلوفسفامید انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از ۶۰ قطعه موش سوری نر بالغ در ۶ گروه استفاده شد که گروه کنترل سرم فیزیولوژی، گروه دوم سیکلوفسفامید با دوز mg/kg/day۱۲، گروه سوم دریافت کننده ایمیدین با دوز µg/kg/day ۱۱۱، گروه چهارم ایمیدین در دو دوز در دو نوبت µg/kg/day ۲۲۲، گروه پنجم سیکلوفسفامید و ایمیدین تک دوز و گروه آخر سیکلوفسفامید و ایمیدین را در دو دوز دریافت کردند. پس از ۳۵ روز موش ها کشته شدند. آنالیز بافت شناسی بافت بیضه انجام گرفت و سطح سرمی تستسترون اندازه گیری شد. یافته ها: در گروه سیکلوفسفامید مطالعات بافت شناسی بیانگر این است که درصد لوله های اسپرم ساز با تمایز مثبت لوله ای (۹۷/۲±۹۷/۳۷) و ضریب جایگزینی (۶۴/۰±۵۰/۱۸) و روند اسپرماتوژنز (۲/۲±۷۴/۴۳) به طور قابل توجهی کم تر از گروه کنترل و ایمیدین بوده است. در حالی که استفاده هم زمان سیکلوفسفامید با ایمیدین باعث کاهش عوارض سیکلوفسفامید شد (۰۵/۰p<). استنتاج: نتایج حاضر نشان می دهد که سیکلوفسفامید می تواند باعث آسیب بافت بیضه گردد، اما ایمیدین به طور موثری از طریق مهار فرآیندهای اکسیداتیو باعث از بین رفتن این عوارض می شود.

Keywords:

Cyclophosphamide , histological , Imedeen , mice , testis , سیکلوفسفامید , بافت شناسی , ایمیدین , موش سوری , بیضه