شاهین عاشوری بیرگانی - دانشکده مهندسی معدن- دانشگاه صنعتی اصفهان - اصفهان - ایران
علی احمدی - دانشکده مهندسی معدن- دانشگاه صنعتی اصفهان - اصفهان - ایران
احمد دودکانلوی میلان - دانشکده مهندسی معدن- دانشگاه صنعتی اصفهان - اصفهان - ایران

در کارخانه فرآوری زغال سنگ پروده طبس، ذرات ریزتر از ۵/۰ میلیمتر، به روش فلوتاسیون ستونی و ذرات با ابعاد ۵/۰ تا ۵/۲۲ میلیمتر به روش ثقلی، با دستگاه سیکلون واسطه سنگین، تحت عملیات زغالشویی قرار می گیرند. در این تحقیق، به منظور بررسی و مقایسه کارآیی روشهای ثقلی و فلوتاسیون در محدوده ابعادی متوسط، آزمایشهای کاهش خاکستر و سولفور روی سه نمونه زغالسنگ از معادن معدنجو، نگین و تخت زیتون انجام شد. نتایج نشان داد که علیرغم محتوای خاکستر بیشتر در فراکسیونهای ریزتر، کارآیی فرآیند فلوتاسیون در مواد با محدوده ابعادی بالاتر از ۳/۰ میلیمتر پایین تر از مواد ریز دانه تر است. مقایسه نتایج آزمایش های ثقلی و فلوتاسیون نشان داد که فرآوری بخش با محدوده ابعادی دانه متوسط (درشت دانه فلوتاسیون) به روش ثقلی، منجر به افزایش راندمان وزنی، کاهش محتوی خاکستر و کاهش محتوای سولفور برای هر سه نمونه زغالسنگ می شود. پایش عملکرد بخش سیکلون واسطه سنگین در کارخانه نیز نشان داد که خطای جدایش و نقطه برش برای ذرات ریزتر از ۴/۱ میلیمتر نسبت به ذرات درشت تر (۴/۱ تا ۵/۲۲ میلیمتر)، بیشتر است و فرآوری آنها در سیکلون واسطه سنگین موجود، کارآیی مناسبی ندارد. نتایج نشان داد که روش جدایش ثقلی، کارآبی بالاتری در فرآوری ذرات بیش از ۳/۰ میلیمتر بخش فلوتاسیون موجود دارد که به خاصیت آبرانی نسبی ذرات پیریت با منشا زغالسنگ و شناوری نسبی آنها در حضور گازوئیل نسبت داده می شود و پیشنهاد می شودکه برای افزایش کارآیی فرآوری ذرات با محدوده ابعادی ۳/۰ تا ۴/۱ میلیمتر، از یک سیستم جدایش ثقلی دیگر نظیر اسپیرال استفاده شود.

زغالسنگ, فلوتاسیون, سیکلون واسطه سنگین, دانه متوسط, سولفور