علی احمدی - Assistant Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Health, Modeling in Health Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
حمیرا سجادی - Associate Professor, Department of Community Medicine, Social Determinants of Health Research Center, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
کورش اعتماد - Assistant Professor, Department of Epidemiology, School of Public Health, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
ارسلان خالدی فر - Assistant Professor, Department of Cardiology, School of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
محمود مباشری - Associate Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Health, Modeling in Health Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran

چکیده سابقه و هدف: سندرم حاد کرونر شامل سکته قلبی با و بدون بالارفتن قطعه ST و آنژین ناپایدار می باشد. ویژگی های اپیدمیولوژیک این بیماران و عوامل تعیین کننده مرگ و میر آن ها در ایران تا کنون بررسی نشده است. این مطالعه با هدف تعیین ویژگی های بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونر و تعیین کننده های مرگ و میر آن ها در ایران انجام گردیده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت هم گروهی آینده نگر مبتنی بر بیمارستان بوده است. هم گروه بیماران با توجه به تاریخ ابتلا به سندرم حاد کرونر و تاریخ بستری در بیمارستان، مدت بستری و تاریخ ترخیص از بیمارستان به دلیل مرگ یا بهبودی نسبی تعریف شد. بیماران از تاریخ تشکیل هم گروه تا زمان رخداد واقعه پیگیری شدند. در این مطالعه از اطلاعات ۲۰۷۵۰ بیمار مبتلا به سکته های قلبی کلیه بیمارستان های دارای بخش قلب در ۳۱ استان ایران به عنوان هم گروه استفاده شد. برای تعیین فاکتورهای مرتبط با مرگ و میر بیماران از رگرسیون کاکس (مدل مخاطرات تناسبی) و محاسبه نسبت مخاطره استفاده شد. یافته ها: میزان بروز مرگ در هزار شخص- سال در بیماران پی گیری شده سکته قلبی با و بدون بالا رفتن قطعه ST به ترتیب ۴/۳۶۹۸ و ۳/۴۵۷۳ در هزار نفر– سال بود. میانگین و انحراف معیار سن بیماران مبتلا به سکته قلبی با بالا رفتن قطعه ST۱/۱۳ ± ۵/۶۰ سال و در بیماران بدون بالارفتن قطعه ST ۴/۱۳± ۹/۶۲ سال بود. شیوع دیابت نوع دو و فشارخون بالا به ترتیب در بیماران ۲/۲۲درصد و ۵/۳۵درصد بود. شیوع سکته قلبی با بالا رفتن قطعه ST در بیماران ۸/۷۵درصد و شیوع سکته قلبی بدون بالا رفتن قطعه ST در بیماران ۲/۲۴درصد بود. سن بالاتر از ۸۴ سال، جنسیت زن، بی سوادی، عدم دریافت درمان ترومبولیتیک، سابقه خانوادگی، درد قفسه سینه قبل از ورود به بیمارستان و درد مقاوم به درمان، انسداد شاخه راست قلب، تاکیکاردی بطنی، سکته قلبی با بالارفتن قطه ST، نارسایی قلب و دریافت آنژیوپلاستی مهم ترین تعیین کننده های مرگ بیماران بودند. استنتاج: الگوی غالب نوع سکته در بیماران ایرانی، سکته قلبی با بالا رفتن قطعه ST بود. گزارش ویژگی های بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونر و عوامل تعیین کننده مرگ و میر در آن ها می تواند در اتخاذ استراتژی و تصمیم گیری کارکنان نظام سلامت و نحوه ارزیابی، پایش، مراقبت و درمان و نحوه برخورد با بیماران کمک کننده باشد. از جمله استراتژی های مهم می توان آموزش به مردم برای مراجعه به اورژانس در صورت داشتن علائم سندرم کرونر حاد و دسترسی و دریافت درمان در وقت طلایی و پیشگیری از مرگ های قابل اجتناب را نام برد.

Acute coronary syndrome, mortality, myocardial infarction, سندرم کرونر حاد, مرگ و میر, سکته قلبی