CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی مولکولی و تعیین تایپ های SCCmec در استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین جدا شده از پرسنل بیمارستان های آموزشی درمانی استان زنجان

عنوان مقاله: بررسی مولکولی و تعیین تایپ های SCCmec در استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین جدا شده از پرسنل بیمارستان های آموزشی درمانی استان زنجان
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-24-121_013
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

لاله مهراد - MSc in Microbiology, Faculty of Medicine, Islamic Azad University, Arak Science and Research Branch, Arak, Iran
علی رمضانی - Associate Professor, Department of Biotechnology, Faculty of Pharmacy, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
مریم گرشاسبی - MSc in Microbiology, Faculty of Basic Sciences and Medicine, Islamic Azad University, Zanjan Branch, Zanjan, Iran

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: ظهور سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، به عنوان یکی از عوامل بیماریزای مهم دخیل عفونت های بیمارستانی مورد توجه است. جمع آوری اطلاعات در مورد مقاومت دارویی این ارگانیسم، اقدامی موثر در جهت پیشگیری از این نوع عفونت ها محسوب می شود. هدف ازاین مطالعه تعیین خصوصیات مولکولی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از نمونه های بالینی و شناسایی ژن mecA و هم چنین تیپ بندی SCCmec درپرسنل بیمارستان های آموزشی درمانی استان زنجان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی، طی سال ۹۰، روی ۱۰۴ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از پرسنل بیمارستان های ولیعصر و آیت الله موسوی استان زنجان انجام پذیرفت. سویه ها با تست های بیوشیمیایی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، تخمیر قند مانیتول تایید گردید و الگوی حساسیت و مقاومت به ۹ آنتی بیوتیک با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. ژن mecA و ژنوتیپ SCCmec باروش مولتی پلکس PCR تعیین شد و نتایج با استفاده از آزمون مجذور کای تحلیل گردید. یافته ها: ۵۸ مورد از۱۰۴ سویه دارای ژن mecA بود وبیش ترین مقاومت نسبت به اگزاسیلین، پنی سیلین، کوتریموکسازول و اریترومایسین مشاهده شد، حساسیت نسبت به آمیکاسین و سیپروفلوکساسین بیش ترین بود و همه سویه ها به ونکومایسین حساس بودند، همه سویه های MRSA حداقل به سه کلاس آنتی بیوتیکی مقاوم بودند. ۵ سویه (۶/۸ درصد) دارای ژن typeI،۱۱ سویه (۱۹ درصد) دارای ژن typeII،۲۰ سویه (۵/۳۴ درصد) دارای ژن typeIII، ۱۷ سویه (۳/۲۹ درصد) دارای ژن typeIVa، ۱ سویه (۷/۱ درصد) دارای ژن typeIVb،۲ سویه (۴/۳ درصد) دارای ژن typeIVc،۱۱ سویه (۱۹ درصد) دارای ژن typeIVd، ۱۸ سویه (۳۱ درصد) دارای ژن typeV بودند، ۱۹ سویه (۷/۳۲ درصد) قابل تایپینگ نبودند. استنتاج: یافته ها نشان داد که سویه های MRSA در نمونه های مورد مطالعه تایپ های مختلفی از SCCmec را حمل می کنند. تایپ های SCCmec نوع V و III غالب ترین تایپ ها بودند.

کلمات کلیدی:
methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), mecA, Antibiotic resistance, SCC mec Typing, : استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین, mecA, الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی, تایپینگ مولکولی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1790195/