سکینه محمد علیزاده چرندابی - علوم پزشکی مازندران
مژگان میرغفوروند - علوم پزشکی مازندران
جمیله ملکوتی - علوم پزشکی مازندران
مهرناز اصغری - علوم پزشکی مازندران
سحرناز نجات - علوم پزشکی مازندران

سابقه و هدف: با افزایش تعداد زنان یائسه، موضوع کیفیت زندگی آن ها مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش تغذیه به تنهایی و همراه با برنامه ورزشی برکیفیت زندگی زنان یائسه و قبل از یائسگی انجام گرفت. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی از اسفند ۱۳۹۱ تا خرداد ۱۳۹۲، ۸۱ نفر از زنان متاهل سالم ۴۵-۶۰ ساله شهرستان کلیبر در شمال غرب ایران با روش بلوک ندی تصادفی به سه گروه ۲۷ نفره تخصیص داده شدند. گروه اول آموزش تغذیه و گروه دوم آموزش تغذیه توام با برنامه ورزشی دریافت نمودند. برای گروه کنترل مداخله انجام نگرفت. پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه (MENQOL) توسط مشارکت کنندگان قبل از مداخله، ۸ و ۱۲ هفته بعد از مداخله تکمیل گردید. از مدل خطی عمومی برای آنالیز داده ها استفاده شد. یافته ها: کیفیت زندگی درگروه ورزش و تغذیه در هفته ۸ و ۱۲ و در گروه تغذیه در هفته ۱۲ به طور معنی داری بهبود یافت، به طوری که میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در گروه ورزش و تغدیه قبل از مداخله از ۵/۵۹ به ۱/۴۰ در هفته ۸ (۵/۸- تا ۳/۱۹- ۹۵ درصد فاصله اطمینان، ۹/۱۳-:تفاوت میانگین) و ۴/۳۵ در هفته ۱۲ (۰/۱۷- تا ۳/۲۷-، ۱/۲۲-) کاهش یافت و هم چنین در گروه تغدیه از ۴/۵۸ به ۲/۴۹ در هفته ۸ (۲/۲ تا ۲/۱۰- ،۴-) و ۵/۴۹ درهفته ۱۲ (۸/۰- تا ۸/۱۱- ،۳/۶-) رسید. هیچ گونه اثرات جانبی ناشی از مداخله مشاهده نشد. استنتاج: انجام ورزش همراه با آموزش تغذیه در بهبود کیفیت زندگی زنان یائسه و قبل از یائسگی موثرتر از برنامه آموزش تغذیه می باشد.

menopause, aerobic exercise, quality of life, education, nutrition, یائسه, ورزش هوازی, کیفیت زندگی, تغذیه, آموزش