فرشته خطی دیز آبادی
جمشید یزدانی
حسن افتخار اردبیلی
عزیزالله باطبی
داود شجاعی زاده

سابقه و هدف: مراقبین غیر رسمی، افراد آموزش ندیده ای هستند که جهت ارائه خدمات، وجهی دریافت نمی نمایند، در حالی که به عنوان ستون اصلی سیستم مراقبت در نظر گرفته می شوند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مراقبتی مراقبان غیر رسمی و عوامل مرتبط با آن انجام گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بوده که بر روی ۳۶۰ سالمند ۶۵ سال و بالاترساکن منازل که حداقل از یک بیماری مزمن رنج می بردند و ۱۹۴ مراقب آنان انجام شد. روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه به صورت مصاحبه چهره به چهره جمع آوری و با استفاده از تست های آماری، توصیفی، کای- دو، T-test، Mann witney،Gamma ، Kruskalwallis test وSpearman مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۹/۵۳ درصد از سالمندان دارای مراقب بودند که ۵/۶۵ درصد ازمراقبین زنان بودند. ۲/۵ درصد از مراقبین دارای بار مسئولیتی خیلی شدید بودند. میانگین تعداد کمک های ارائه شده در زمینه فعالیت های روزانه و ابزاری به سالمند به ترتیب ۲ ± ۱۷/۲ و ۵/۲ ± ۲۳/۸ بوده است. بار مسئولیتی مراقب با تعداد کمک ارائه شده در فعالیت های روزانه وابزاری زندگی، دسترسی به نیروی کمکی، تعداد ساعات کمک ارائه شده در هفته و سودمندی سالمند برای مراقب رابطه آماری معنی داری را نشان داد (۰۵/۰< p). استنتاج: نتایج این مطالعه نشان می دهد که بار مسئولیتی مراقب یکی از متغیرهای مهم و تاثیرگذار در فرآیند ارائه مراقبت غیر رسمی می باشد؛ در واقع عواملی که سبب کاهش یا افزایش بار مسئولیتی مراقب می شوند در چگونگی ارائه خدمات نقش مهمی را ایفاء می نمایند.

Informal caregiving, informal caregiver, burden, community-dwelling elderly, مراقبت غیر رسمی, مراقبان غیر رسمی, بار مسئولیتی, سالمند ساکن منازل