مقایسه تطبیقی ساختار اقتصادی اشتغال در شهرستان های مرزی با غیر مرزی در استان کرمانشاه بر اساس ضریب مکانی(L.Q

مساله اشتغال همواره یکی از مهمترین دغدغه های سیاستگزاران اقتصادی بوده است. شناخت دقیق ساختار اقتصادی شهرها،نخستین گام جهت توسعه اشتغال و کاهش مسائل و مشکلات ناشی از بیکاری می باشد. هدف از این پژوهش مقایسه تطبیقی ساختار اقتصادی اشتغال در شهرهای مرزی با سایر شهرها در استان کرمانشاه می باشد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی با رویکرد مقایسه ای بوده است. جهت گردآوری داده ها از اطلاعات موجود در سالنامه آماری استان کرمانشاه بهره گیری شده سپس با استفاده از روش تغییر سهم(L.Qپایه ای یا غیر پایه ای بودن بخش های سه گانه اقتصادی در این شهرها (مرزی با غیر مرزی) و همچنین نقش هر کدام از آنها با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که شهرهای مرزی استان کرمانشاه در بخش خدمات، دارای اقتصادی پایه ای و صادر کننده کالا و خدمات و در بخش های صنعت و کشاورزی دارای اقتصادی غیرپایه ای و واردکننده کالا می باشند که در مقایسه با شهرهای غیر مرزی، در بخش خدمات عملکرد مناسب، در بخش صنعت عملکرد متوسط و در بخش کشاورزی عملکرد ضعیفی داشته اند چرا که از مجموع ۱۴ شهر اصلی استان کرمانشاه؛ ۱۰ شهر در بخش کشاورزی دارای اقتصاد پایه ای بوده که سهم شهرهای مرزی ۲۰ درصد؛ در بخش صنعت ۲ شهر دارای اقتصاد پایه ای؛ که سهم شهرهای مرزی ۵۰ درصد و در بخش خدمات ۶ شهر دارای اقتصاد پایه بوده که سهم شهرهای مرزی ۶۷ درصد می باشد

Keywords:

ساختار اقتصادی , اشتغال , شهرستان های مرزی , ضریب مکانی , کرمانشاه