قاسم رجایی - Department of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
حمید جهانتیغ - Department of Geology, Faculty of Sciences, Azad University of Zahedan, Zahedan, Iran
عاطفه میر - Department of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
سمانه حصاری مطلق - MSc Students of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
مهدی حسن پور - Department of Environment, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran

سابقه و هدف: برای حفظ محیط زیست، بهداشت عمومی و کنترل آلودگی باید اطلاع دقیقی از میزان آلاینده ها به خصوص فلزات سنگین در محیط های آبی داشته باشیم. فلزات سنگین پایداری بالایی داشته و توانایی ایجاد خطر در موجودات زنده را دارند. لذا این تحقیق به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین و مقایسه نتایج آن با استانداردهای ملی و جهانی صورت گرفت. مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی مقطعی در بهار ۱۳۸۹ انجام شد. در طول مدت تحقیق، تعداد ۴۸ نمونه از ۱۶ ایستگاه (۷ ایستگاه چاه نیمه۱، ۵ ایستگاه چاه نیمه۲ و ۴ ایستگاه چاه نیمه۳) برداشت و غلظت فلزات سنگین (آهن، مس، سرب، بر، نیکل، وانادیوم، کادمیوم، سلنیوم، کروم، آرسنیک و جیوه) با دستگاه ICP-OES اندازه گیری گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها و مقایسه آن ها با استانداردها نشان داد که میانگین غلظت کروم در چاه نیمه شماره ۱ فراتر از استاندارد ملی و سازمان بهداشت جهانی (WHO) و میانگین غلظت کادمیوم، نیکل، سرب در چاه نیمه شماره ۱ و کادمیوم، سرب در چاه نیمه شماره ۲ و۳ فراتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی بود. استنتاج: در سال های اخیر تحقیقات متعدد نشان داده است مواد آلوده کننده مختلف مانند عناصر فلزی از راه های گوناگون طبیعی و مصنوعی (فعالیت های انسانی) به سوی آب ها منتقل گردیده که پایش زیستی می تواند روش مطلوب و رضایت مندی برای اندازه گیری میزان فلزات سنگین و در دسترس بودن زیستی آن ها باشد. لذا برنامه ریزی جهت پایش مستمر منابع آب ضروری به نظر می رسد.

pollution, chahnimeh, heavy metal, sistan-va-baloochestan, آلودگی، چاه نیمه، فلزات سنگین، سیستان و بلوچستان