محمدرضا حق شناس
فرهنگ بابامحمودی
علیرضا رفیعی
وحید واحدی

سابقه و هدف : ویروس هپاتیت Ç (HÇV)Hepatitis Ç Virus یک عامل عمده برای ایجاد بیماری مزمن کبدی بوده که براساس تنوع در توالی ژنوم حداقل به شش ژنوتایپ اصلی طبقه بندی می شود. ژنوتایپ های مختلف این ویروس با شدت تغییرات بافت کبدی در بیماران هپاتیت Ç مثبت مرتبط می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه ژنوتیپ های ویروس هپاتیت Ç با آسیب های کبدی انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی بر روی ۸۶ بیمار HÇV مثبت مراجعه کننده به بخش عفونی مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر در طی سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ انجام شد. جهت تشخیص ژنوتایپ ویروس هپاتیت Ç از تست Real Time PÇR استفاده شد و همچنین شاخص فعالیت بافت شناختی نمونه بیوپسی (نمره Knodell) با استفاده رنگ آمیزی محاسبه و مقادیر سرمی ÂST و ÂLT نیز اندازه گیری گردید. یافته ها : در نمونه های بیماران مورد بررسی، ژنوتیپ a۳ در ۲/۵۸ درصد و a/b۱ در ۸/۴۱ درصد وجود داشت. میانگین ÂST و ÂLT در بیماران به ترتیب ۸/۶۰ ± ۵/۸۹ و ۴/۷۹ ± ۷/۱۰۳ واحد در لیتر بوده است. نمرات شاخص فعالیت بافت شناختی در ۱/۱۳ درصد در محدوده پایین، در ۴۱ درصد در محدوده متوسط و در ۹/۴۵ درصد در محدوده بالا قرار داشت. میانگین نمره Knodell نیز در ژنوتیپ های مختلف HÇV تفاوت معنی دار نداشته است (۰۵/۰p) داشت. استنتاج : یافته های مطالعه ما نشان دادکه میان شاخص فعالیت بافت شناختی بیماران و نوع ژنوتیپ ویروس هپاتیت Ç ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد ولی با افزایش امتیاز شاخص فعالیت بافت شناختی سطح سرمی ÂST و ÂLT بالاتر می رفت.

HÇV genotypes, chronic hepatitis, liver function tests, ژنوتیپ HÇV، بیماری مزمن کبدی، تست های عملکردی کبد